Τετάρτη 11 Απριλίου 2012

Gossip Girl s05 e19

έναν μήνα περιμέναμε εμείς δηλαδή χωρίς επεισόδιο, που μεταξύ μας έτσι όπως έχει γίνει, σιγά την αναμονή για να δούμε πάλι τον Ντάν να γλωσσοφιλάει την Μπλέρ χωρίς αιδώ. ε όχι αγάπες μου, αυτό πάει πολύ. δεν ξέρω που να απευθυνθώ δηλαδή, που να στείλω τα μέιλ μου, που να ρίξω τα καντήλια μου. πάνω που νομίζαμε ότι το αστείο με τον σαχλό Γάλλο που πολύ καλά σχολίασε κάποιος ότι τους ξεχείλωσε η παραμονή του ΚΑΙ στον 5ο κύκλο, εκεί που τελικά φεύγει από το προσκήνιο τουλάχιστον, να σου το ειδύλλιο με τον Ντάν. μα την παναγία θα ξεράσω. κουρέψου αγόρι μου καταρχάς και ύστερα ίσως σου κάνω την χάρη να ασχοληθώ μαζί σου. δεν έχω τίποτα με τον μπόχο λουκ σου, ίσα ίσα στις αρχές ξέρεις πόσο πολύ σε συμπαθούσα. σε γούσταρα ίβεν. αλλά μου τα έμπλεξες: τα μπόχο μπουκλάκια σου θα έπρεπε να μπλέξουν με τα εξίσου μπόχο μπουκλάκια της Σερίνα, που το κορίτσι βρε άκαρδε μέχρι και εξομολόγηση σου έκανε, κάτι που στον 1ο και 2ο κύκλο ούτε στον ύπνο σου δεν το έβλεπες.
εν πάση περιπτώση, είναι άκρως εθιστικό το μπουρδέλο και δεν μπορώ αν αντισταθώ στο να κατεβάσω σαν την παλαβή κάθε καινούργιο επεισόδιο, όσο μαλακιάρα κι αν ήταν το προηγούμενο. καταλαβαίνεις τι έχω πάθει φαντάζομαι.
μα να περιμένεις έναν μήνα και να σου σκάει επεισόδιο με αποκορύφωμα το πολύ αναμενόμενα πολύ κακό σεξ που προφανώς θα κάνανε η Μπλέρ με τον Ντάν? ότι το Γκοσιπ Γκιρλ 3.0 είναι η Σερίνα? ότι η Αίβι Ντίκινς που κι αυτηνής το ρολάκι παραξεχείλωσε μας το παίζει κακομοίρα γιατί κανείς δεν την παίζει στο Άπερ Ίστ Σαίντ? ότι "που να ξοδέψω τα λεφτά  μου?" μπου χού? έλεος χρυσά μου εκεί στην Αμερική. ξυπνάτε γιατί χανόμαστε.
φιλική συμβουλή.

Τετάρτη 4 Απριλίου 2012

a royal shithole

το λοιπόν τι μου συμβαίνει τις τελευταίες μέρες και έχω χαθεί από προσώπου γης είναι ότι έχω βρει δουλειά, αυτήν ακριβώς την δουλειά που ήθελα και φανταζόμουν όταν αποφάσισα να φύγω από την προηγούμενή μου δουλειά, και ναι αυτό από μόνο του είναι η απόλυτη kinder έκπληξη. το ξέρω. τέλος πάντων, δεν θα μπω σε λεπτομέρειες γιατί αυτό που θέλω να γράψω είναι άλλο: στην δουλειά λοιπόν έχουμε και intern, βέβαια, Αγγλίδα κιόλας. ειρωνεία? μάλλον. είναι μια συμπαθέστατη Αγγλίδα, γεννημένη και μεγαλωμένη στο Λίβερπουλ [πραγματικά πιο βαριά προφορά πεθαίνεις. τύπου από το τηλέφωνο είναι απλά αδύνατο να καταλάβεις τι σου λέει ακόμα κι αν η λέξη είναι "clothes"] που τα τελευταία χρόνια ζούσε στο Λονδίνο, δούλευε ως editor σε κάτι websites και περιοδικά, 23 ετών και αν απορείς τι σκατά κάνει στην Αθήνα του σήμερα, η απάντηση είναι ότι είναι μισή Ελληνίδα, μισή Αγγλίδα, και κατά συνέπεια, το μισό της σόι ζει εδώ, το άλλο το άφησε πίσω στην Αγγλία όταν αποφάσισε ότι θέλει μια [τεράστια] αλλαγή στην ζωή της, και την αναζήτησε εδώ. δεν είναι κανά φυτό, απεναντίας, είναι τελείως τρελό τυπάκι, απ' αυτά που αράζουν στο East London, τρώνε μανιωδώς από τα Whole Foods γιατί φυσικά είναι vegeterian, και όλοι της οι φίλοι είναι είτε σχεδιαστές μόδας, είτε σε κάποιο συγκρότημα που πρόσφατα υπέγραψε συμβόλαιο 2 εκατομμυρίων λιρών στην Universal και τώρα γράφουν τον επόμενο τους δίσκο στο Hollywood μεσοτοιχία με την Natalie Portman #true_fucking_story.
όπως καταλαβαίνεις δεν είναι μια κοπέλα που θα μασήσει ότι έκανε το μεγαλύτερο λάθος της ζωής της μετακομίζοντας στο Ευρωπαϊκό ανάλογο της Μποτσουάνας. 
όπως σε κάθε χώρα που μετακομίζεις χωρίς να ξέρεις τον χριστό σου για αυτή, το πιο σημαντικό πράγμα είναι οι πρώτοι άνθρωποι που γνωρίζεις γιατί αυτοί, καλώς η κακώς, είναι αυτοί που θα σου σχηματίσουν όποια αντίληψη θα έχεις από 'δω και στο εξής για την νέα σου πατρίδα. η συγκεκριμένη εκτός από μένα φυσικά, που προφανώς είμαι ότι καλύτερο της έχει συμβεί, πρέπει να έχει πέσει σε πολύ λάθος άτομα, ή απλά άτομα που δεν μιλάνε καλά Αγγλικά. σε επίπεδο παρανόησης όμως. όπως ας πουμε αυτός που της είπε ότι η Ελληνική κυβέρνηση "gambled" όλα τα λεφτά του δημοσίου μας και μετά γύρισε και μας είπε ότι sorry μάγκες, αλλά λεφτά δεν υπάρχουν. πακέτο. απ' όσο γνωρίζω και παρακολουθώ δεν έχει γίνει κάτι τέτοιο. ε? με τον ίδιο άνθρωπο επίσης βρέθηκε σε ένα από τα πολλά μας πανεπιστήμια, το οποίο δεν κατάλαβα ποτε ποιο ακριβώς, καθώς ακόμα οι περιοχές και τα ονόματα τους είναι κάτι το εξωγήινο για εκείνη, στο οποίο είχε μέσα ποντίκια όπως είπε, και τοίχους έτοιμους να πέσουν. σε μια κρίση μεγαλοκαρδιας που είπε ότι θέλει να πάει με μπατανοβουρτσες και να το κάνει λαμπίκο και είμαι σίγουρη ότι ακόμα απορεί γιατί πραγματικά κανένας [μας/τους] δεν το κάνει. μου είπε ότι στην Αγγλία οι φοιτητές διεκδικούν συνεχώς πράγματα με διαδηλώσεις και riots, και εγώ ντράπηκα παρά πολύ να της πω ότι α) το ξέρω, β) κουμάντο στα πανεπιστήμια μας κάνουν οι νεολαίες των κομμάτων. 
κατά τα άλλα έχει φρίξει με λιγότερο πιο ουσιαστικά θέματα όπως ας πούμε ότι δεν έχει η Αθήνα Time Out, ούτε κάτι παραπλήσιο, και ότι ακόμα κι αν υπάρχει κάτι τέτοιο, που υπάρχει, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΣΤΑ ΑΓΓΛΙΚΑ. τίποτα δεν είναι στα αγγλικά. τίποτα απ' ότι απευθύνεται ή θα ήταν απαραίτητο σε έναν τουρίστα, δεν είναι στα αγγλικά και αυτό είναι απλά σοκαριστικο. επίσης τίποτα δεν έχει χάρτες για να εξηγεί πως σκατά θα βρεθείς εκεί και επίσης τίποτα ή σχεδόν τίποτα δεν σου λέει με τι μεταφορικό μέσο ή με τι συνδυασμό μεταφορικών μέσων μπορείς να βρεθείς κάπου, οπουδήποτε, εάν δεν διαθέτεις αμάξι. ταλαίπωρε τουρίστα. πραγματικά γιατί να θέλεις να στείλεις και κάποιον φίλο σου σ' αυτό το αχούρι? τέλος πάντων, η αλήθεια είναι ότι είναι πολύ μπερδεμένη [και αυτή] με το όλο θέμα της κρίσης και όλος ο κόσμος που έχει γνωρίσει δεν την βοηθάει καθόλου στο να καταλάβει τι πραγματικά συμβαίνει. αν υποθέσουμε ότι ξέρει κανείς. παραδείγματος χάρη, γνώρισε μια κοπέλα που δουλεύει στο τμήμα μόδας ενός πολύ γνωστού και international περιοδικού μόδας [wink, wink] η οποία της είπε ότι δεν πληρώνετε. και έρχομαι εγώ να σε ρωτήσω? ότι είναι τύπου intern και εκείνη, της το ξεκαθάρισε ή ούτε η ιδία το έχει καταλάβει ακόμα? προφανώς η δικια μου μετέφερε το νέο σε όλες τις φιλες της στην Αγγλία οι οποίες ούρλιαζαν στο Skype πως ο αντίστοιχος μισθός στο αντίστοιχο Αγγλικό περιοδικό είναι τετραψήφιος, και να πως δημιουργούνται οι [λαθος] εντυπώσεις. 
η αλήθεια είναι, και ακόμα εντυπωσιάζομαι μ' αυτό, ότι  με ενόχλησε πολύ που την άκουσα να πετάει λάσπη σε ότι θεωρώ δεδομένο και σε ότι έχω [κακώς προφανώς] συνηθίσει ή βοηθήσει να δημιουργηθεί ή συγκαλύψει. δεν μου άρεσε που περιέγραψε τα πανεπιστήμια μας σαν ερείπια με ποντίκια [είναι αλήθεια? δεν ξέρω, έχω να βρεθώ εκεί αιώνες και ποτέ μου δεν φοίτησα εκεί για να ξέρω], που είπε ότι κανείς δεν μιλαει και πως τίποτα δεν είναι γραμμένο στα Αγγλικά [άραγε έχει δίκιο? και αν ναι, τότε πραγματικά ΤΙ ΣΚΑΤΑ κάνουν οι τουρίστες?], με χάλασε που πιστεύει ότι ο κόσμος εδώ δουλεύει και δεν πληρώνετε [αυτό κι αν είναι αλήθεια, αλλά και πάλι, είναι κάτι προσωρινό έτσι δεν είναι?], δεν ξέρω, παρόλο που δεν εκτιμώ σχεδόν τίποτα απ' αυτό το μέρος, παρόλο που το νιώθω όσο "σπίτι" μου όσο θα ένιωθα μια γειτονιά της Φινλανδίας, παρόλο που είναι ομολογουμένως μια σκατοτρυπα, είναι μέρος αυτού που είμαι και σαφέστατα είμαι μέρος και εγώ αυτού που είναι. όλα τα αρνητικά που λέει είναι σαν να μου τρίβει στα μούτρα τα ελαττώματα μου και πράγματα τα οποία εν μέρη άφησα και εγώ να πάνε λάθος, και φυσικά όπως θα σου έλεγε και ο Φρόιντ σε μια ανάλογη στιγμή, η αλήθεια ποτέ δεν είναι ευχάριστη. 
fuck, σε τι κόσμο ζούμε?!