τα εν οικω μη εν δημο

δεν είχα μείνει ποτέ σε σπίτι που να μην ήταν δικό μου, ούτε (δυστυχώς) έχω σπίτι να νοικιάζω, άρα και να γνωρίζω τον δεκάλογο του καλού ενοικιαστή.
η μικρή μου εμπειρία τους μήνες που είμαι στο ενοίκιο συνοψίζουν όλες τις υποχρεώσεις στο πόσο κοντά στην προβλεπόμενη ημερομηνία θα δώσεις το ενοίκιο, κι έτσι ο σπιτονοικοκύρης σου δεν θα έχει κανένα παράπονο από σένα γιατί ως γνωστόν το χρήμα κερδίζει και την πέτρα, και το ψαλίδι, και το μολύβι, και το χαρτί.
τα προηγούμενα 27,5 χρόνια που ζούσα σε πολυκατοικία, με όχι και τους καλύτερους γείτονες, οι ώρες κοινής ησυχίας ήταν ένας αστικός μύθος που συντηρείτε μόνο στα βόρεια προάστια, η ανακύκλωση και τα σκουπίδια είναι κάδοι που προορίζονται για την ίδια χρήση και δίπλα τους μπορείς να μαζέψεις από ολοκαίνουργιο καρότσι μωρού μέχρι και πεντακάθαρο χαλί, και το πάρκινγκ είναι κάτι δεδομένο είτε βρίσκεται κάτω από την πολυκατοικία σου, είτε στο πεζοδρόμιο ακριβώς έξω από το σπίτι σου. κοινώς η ζωή είναι πολύ ωραία εκτός αν οι από πάνω σου έχουν σκυλιά δεμένα στο μπαλκόνι όλη μέρα με αλυσίδα και οι από κάτω σου παιδάκια στην τρυφερή ηλικία των έξι που το αγαπημένο τους indoors σπορ είναι η μετακόμιση όλων των επίπλων του σαλονιού, λίγη ώρα μετά το μεσημεριανό φαγητό (σου).
φυσικά όταν μένεις σε πολυκατοικία όλα αυτά τα κάνεις γαργάρα γιατί αν έκανες αλλιώς δεν θα μιλούσες με άνθρωπο, όλοι οι συγκάτοικοι σου θα σε μισούσαν (το ίδιο και τα κατοικίδια τους) και τελικά τίποτα δεν θα άλλαζε, ούτε οι θόρυβοι θα σταματούσαν, οπότε θα κατέληγες με έξτρα σπασμένα νεύρα, ενώ θα μπορούσες από την αρχή να έχεις βάλει ένα μαξιλάρι πάνω στο κεφάλι σου για να περιορίσεις τον θόρυβο, μέχρι να σε ξαναπάρει ο ύπνος.
φυσικά όλα αυτά στο μυαλό του έλληνα είναι εντελώς λάθος αφού η συντριπτική πλειοψηφία προτιμά να μπει στην διαδικασία να σηκωθεί από το κρεβάτι τους, να βάλει ρούχα ή έστω παπούτσια, να βρει τα κλειδιά, να μπει στο ασανσέρ, να έρθει στον όροφο σου, να χτυπήσει το κουδούνι σου και να σου κάνει την παρατήρησή του. μετά θα ανέβει πάνω και θα φτιάξει τον απογευματινό του καφέ 15 λεπτά νωρίτερα από την προγραμματισμένη ώρα, γιατί σε λίγο θα ξυπνούσε ούτως ή άλλως.
τέλος πάντων αυτά συμβαίνουν στις πολυκατοικίες για αυτό κι εγώ πιστεύω ακράδαντα ότι πριν έρθει καινούργιος ένοικος ή ιδιοκτήτης πρέπει να περνάει από κάστινγκ και κυρίως από τεστ αντοχής. αλλά εμένα δεν με ακούει κανείς.
στο ενοίκιο τώρα τα πράγματα είναι λίγο διαφορετικά γιατί δεν υπάρχει το υπέρτατο, πολύ πολιτισμένο και διαλλακτικό επιχείρημα του "σπίτι μου είναι και κάνω ότι θέλω, τώρα άντε γαμήσου", πολύ περισσότερο όταν ο ιδιοκτήτης ή η αδελφή του μένουν από πάνω/κάτω/δίπλα σου.
με την εν λόγω οικογένεια τα πάμε κατά τα άλλα περίφημα και γιατί όχι άλλωστε: έπιπλα δεν έχουμε για να τα μετακινούμε, μωρά δεν έχουμε για να κλαίνε, το ενοίκιο το δίνουμε στις 2 του μήνα μάξιμουμ και είμαστε και καθαροί. τι άλλο να ζητήσει κανείς από έναν νοικάρη?
όλα αυτά φυσικά πριν έρθει ο δεύτερος σκύλος στην παρέα μας που είναι ελαφρώς φασαριόζης καθότι ακόμα μωρό. εδώ και δυο βδομάδες η από πάνω έχει τον αριθμό μου στο speed dial και ότι κι αν ακούσει μου στέλνει sms και όταν δεν απανταώ (που για εκείνη σημαίνει ότι γίνεται τέτοιος χαμός κάτω που που να ακούσω το κινητό μου, και όχι ας πούμε ότι μπορεί να είμαι στη τουαλέτα ή να κοιμάμαι... αν είναι ποτέ δυνατόν με τέτοιο θόρυβο) κάτι σε γραπτή απολογία-επίκληση της υπομονής της για χιλιοστή φορά είναι ικανή να βγει και στο μπαλκόνι.
και ρωτάω εγώ: δεν είναι τρομερό θράσος να νιώθει ότι μπορεί να σε καλεί ότι ώρα της έρθει και να σου κάνει παρατήρηση γιατί κλαίει ο σκύλος ή γιατί πλένεις τα μπαλκόνια σου στις 4 το μεσημέρι ή γιατί κοπάνησε η πίσω πόρτα από το ρεύμα ή εγώ τελικά είμαι παράξενη?
τελικά πόσες φορές επιτρέπετε να σε παρατηρεί η από πάνω σου, πόσες να σου στέλνει sms και πόσες αναπάντητες χωρίζουν την λεπτή γραμμή μεταξύ του "κάνω ευγενική παρατήρηση γιατί το έχετε γαμήσει το θέμα" και του "πρήζω ούμπαλα"?
η δική μου άποψη είναι ότι αν δεν μιλάμε για ακραίες περιπτώσεις φασαρίας, δεν επιτρέπετε καμία κλήση και κανένα μήνυμα, καμία παρατήρηση και κανένα κρέμασμα από το μπαλκόνι για να σου πω πως θα το κάνεις καλύτερα το πλύσιμο του μπαλκονιού.
από την άλλη όμως, πρέπει να κρατήσεις και μια πολιτισμένη σχέση μαζί της γιατί αλλιώς θα σου πετάει απόνερα στην μπουγάδα και θα ρίχνει τα σκουπίδια της στην εξώπορτα σου.
ε δεν πειράζει, και εμένα τα σκυλιά μου κατουράνε στα λουλούδια της!!