μιαν φανταστικην πρωτοχρονια

λοιπόν αυτές τις γιορτές πέρασα πολύ ωραία. ναι έτσι είμαι εγώ, όταν δεν έχω τι να γράψω, θυμάμαι τα παλιά και τα γράφω.
εξάλλου δεν σας είπα ποτέ πως πέρασα στις γιορτές, τι και αν από σήμερα επίσημα οι γιορτές πάπαλα? τι κι αν ξεστόλισα χτες?
όσοι με διαβάζετε και στο twitter, θα πρέπει να ξέρετε ότι ο κωνσταντίνος κέρδισε στα χαρτιά. βασικά δεν κέρδισε απλά, τους ξεβράκωσε όλους και πάλι καλά γιατί με την πρωτοχρονιάτικη ρέντα έβγαλε τα λεφτά για τον ΟΤΕ που σαν πρώτος λογαριασμός μας ήρθε γαμησιάτικα 150 γιούρο. το ξέρω δεν ακούγετε πολύ ρομαντικό να τρως τα πρωτοχρονιάτικα κέρδη σε λογαριασμούς αντί να τα τρως ας πούμε στην σπονδή, αλλά σιγά κυρά μου που μου θες και δείπνο στην σπονδή.
είμαι εξαιρετικά χαρούμενη γιατί ενώ όλος ο κόσμος παχαίνει στις γιορτές εγώ κατάφερα και αδυνάτισα και έτσι από την χαρά μου αλλά και επειδή είμαι πια αδύνατη, έφαγα διπλάσιες ποσότητες από όλα και ήρθα πάλι στα ίσα μου.
το βράδυ της πρωτοχρονιάς και ενώ είχα βάλει τα γιαλούρια μου σε χέρια, πόδια και λαιμούς, σωστό σκερπάνι, τελικά κλείστηκα μέσα σε ένα σπίτι να βλέπω τους άλλους να παίζουν χαρτιά γιατί είμαι και άσχετη και δεν ξέρω καλή πρόσθεση να μετρήσω μέχρι το 21, αλλά δεν πειράζει γιατί στην δική μου χαζομάρα προστίθεται η εξυπνάδα του κωνσταντίνου και έτσι κάνουμε αχτύπητο δίδυμο.
είχα διαβάσει κάποτε ότι σε μια σχέση, ο ένας πρέπει να είναι ο έξυπνος και ο άλλος (ή η άλλη στην περίπτωσή μας) ο όμορφος. με περίσσια χαρά παίζω τον δεύτερο ρόλο και καθόλου δεν με νοιάζει που δεν ξέρω να μετράω σωστά τα ρέστα μου, τι τον κάνω τον άντρα και τον κουβαλάω παντού μαζί μου εάν δεν μπορεί να γίνει το προσωπικό μου κομπιουτεράκι?
το ξημέρωμα της πρωτοχρονιάς πήγα για το συνηθισμένο πρωινό του χρόνου, αυτό που πληρώνεις 40 γιούρο για να φας από open buffet ενώ στην πραγματικότητα το μόνο που θες είναι να πιεις ένα ζεστό τσαγάκι και ένα κρουασάν με το ζόρι. φυσικά επειδή είμαι και τσιφούτα ψυχαναγκάστικα να φάω όλον τον μπουφέ και μετά που να με πάρει ο ύπνος μέχρι τη μια που είχαμε το μεσημεριανό τραπέζι, ανήμερα πρωτοχρονιάς σε συγγενικό σπίτι.
το αποτέλεσμα αυτού ήταν να με βρει η πρώτη μέρα του καινούργιου χρόνου με γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση (εντάξει. ομολογώ. δεν ήταν δα και τόσο σοβαρό το περιστατικό μου αλλά έψαχνα μια γκλάμουρους ασθένεια για σε εντυπωσιάσω αναγνώστη μου), τ' ανάσκελα. το πρώτο ξημέρωμα που αντίκρισα ήταν πια στις 3 του μήνα όπου και γύρισα χαρωπή στο γραφείο μου.
όλοι μου λέγανε καλέ πως έγινες έτσι, αλλά κανείς δεν μου διευκρίνισε αν αυτό που έγινα είναι καλό ή κακό.
όταν ξυπνήσει ο κωνσταντίνος από τη χειμερία νάρκη που τον έριξε η βασιλόπιτα της μαμάς του, θα τον ρωτήσω.
αν και μέχρι τότε ελπίζω να έχω χάσει τουλάχιστον τα περιττά.
πέρασα πολύ ωραία γιατί για πρώτη φορά φέτος δεν πήρα δώρα σε κανέναν και έτσι μου έμειναν όλα τα λεφτά. δεν μου πήρα τίποτα βέβαια γιατί οι καιροί είναι δύσκολοι και τέτοιες μέρες πρέπει να κάνεις οικονομία, έτσι μου λένε τουλάχιστον. τα έχω κάνει όλα μασουράκι και τα κουβαλάω πάντα μαζί μου στον κόρφο μου, εκτός από κάτι φορές που δεν ξεμύτισα από το σπίτι και έτσι τα έχω φυλαγμένα κάτω από το στρώμα του ΙΚΕΑ που όπως μου λένε είναι το καλύτερο για να κρύβεις μασούρια γιατί το στρώμα με τις τάβλες κάνουν κάτι τρελές κοιλότητες και δεν τα βρίσκει ούτε ο Κ9 λακωνικός. γιατί νομίζεις έχουν αυξηθεί οι πωλήσεις κρεβατιών του ΙΚΕΑ? από τις ανταγωνιστικές τιμές.? καμία σχέση. εγώ σου λέω πως όλοι αγοράζουν κρεβάτια θησαυροφυλάκια και φυλάει ο καθένας το κομπόδεμά του. ξεστολίσαμε και το χριστουγεννιάτικο και τώρα το σπίτι ξεγυμνώθηκε πάλι. βλέπεις εμείς υπηρετούμε την μίνιμαλ αισθητική και την αφαιρετική νοοτροπία και δεν έχουμε έπιπλα ούτε άλλα λιλιά που διακοσμούν τα υπόλοιπα σπίτια. και στο δέντρο πάνω για να καταλάβεις, αντί για στολίδια απλώναμε την μπουγάδα μας όταν είχαμε και όταν δεν είχαμε απλώναμε τον τραχανά που μας έφερε η μάνα μου από την βυτίνα.
όλα ήταν πολύ ωραία. αυτές τις γιορτές θα τις θυμάμαι για πάντα.