Παρασκευή 14 Ιανουαρίου 2011

μες την μοδα

και τώρα θα σου γράψω ένα ποστ με τις αγαπημένες μου pre fall collections για φθινόπωρο-χειμώνα 2011/2012 . δηλαδή όλα αυτά τα ρούχα που λατρεύεις να μισείς, αλλά κυρίως αυτά τα ρούχα που ούτε σε σαράντα ζωές δεν μπορείς να αγοράσεις. αν σπάσει ο διάβολος το ποδάρι του και μπορέσεις κερδίζοντας ας πούμε το τζόκερ, αφού πρώτα ξοφλήσεις τα δυο στεγαστικά και τα πέντε καταναλωτικά και τα αγοράσεις, και πάλι δεν θα μπορέσεις ποτέ να φορέσεις διότι για να τα φορέσεις πρέπει να είσαι περίπου δυο μέτρα και 15 κιλά.
αλλά να μου πεις, θαύματα γίνονται.
λοιπόν θα το πάμε αργά αργά και συλλαβιστά. με εικονίτσα και σχόλιο από κάτω.

φύγαμε καμεραμάν μου με Louis Vuitton που είναι και πολύ hot right now, αλλά για πολύ λάθος λόγους...

το μοντελάκι με τον αριθμό 7 από την pre fall φθινόπωρο-χειμώνας του αγαπημένου μας Marc. ένα look ανάμειξη ο λύκος της στέπας-το ρόδο της ερήμου. ένα συνολάκι που μπορεί να το φορέσει η κάθε καταπιεσμένη μουσουλμάνα για να είναι τρε σικ τρε σικ με την μπούρκα, και παράλληλα να κρατηθεί ζεστή ψωνίζοντας στο mall στο Dubai όπου ως γνωστό το air condition είναι στους μείον χίλιους.
μπορεί να φορεθεί επίσης με μεγάλη άνεση από βίζιτα ανατολικού μπλοκ με την μπότα να την συνοδεύει και στο νούμερο της πάνω στον στύλο.

εναλλακτική πρόταση, αλλά αυτή την φορά αφορά την επίσημη γυναίκα του Αρμένη κροίσου και όχι την παλλακίδα. εδώ με μια σχετική επιμήκυνση ποδιού που φυσικά θα βαρύνει την πιστωτική του κροίσου, η σύζυγος μπορεί να κάνει το 2 εκατοστών πόδι της, 40, για να αναδείξει αυτή την τουίντ καμπάνα.
απαραίτητος ο κόθορνος από μέσα που θα σου δείξω κάπου παρακάτω.

εδώ βλέπουμε στον αριθμό 18 ότι ο Marc δεν είχε και πολύ έμπνευση και αντέγραψε λουκ Balenciaga προπέρσινο με αβυσσαλέο σκίσιμο pencil φούστας, ροδακινί τοπ με περιδέραιο φτερού ψευδαίσθηση ότι μπορεί να είναι και πάτερν της μπλούζας. το συνολάκι με τον αριθμό 19 δεν μπορώ να το σχολιάσω διότι από το πολύ photoshop το κορίτσι μοιάζει με την μπεμπέ λιλί με προγναθισμό και το σαγόνι αποσπά την προσοχή μου από το ρούχο. εδώ βλέπεις τον κόθορνο που σου έταξα παραπάνω.

άλλο ένα ντουέτο εδώ με τίλτο "η κατάσκοπος που αγάπησα" από louis vuitton pre fall autumn-hiver 2011-2012. αυτή τη φορά ένα outfit για να παίζεις τένις με στυλ και σεξ-απίλ ενώ παράλληλα κυκλοφορείς σαν τον επιδειξία μόνο με μια κάπα, αλλά τι κάπα!! το δεξί σύνολο με τον δυσοίωνο αριθμό 13 μας υπενθυμίζει την jean Α-shape φούστα που όλες φορέσαμε κάποιο διάστημα στο γυμνάσιο, την απαρνηθήκαμε στο λύκειο και τώρα που ο Marc την προστάζει σαν τάση, την κάνει και παλτό με γουναρικό, δεν βλέπω την ώρα να το φορέσω βγαίνοντας από ξενύχτι στο +soda.
αρκετά με τον οίκο Louis Vuitton τα υπόλοιπα δείγματα είναι εξίσου απογοητευτικά, με εμφανής αναφορές στον μεσοπόλεμο και ηρωίδα και fashion icon-inspiration την μοναδική Greta Garbo.

συνέχεια με τον γλυκούλη Alber Elbaz που αν δεν σχεδίαζε τα αριστουργήματα για τον οίκο Lanvin πιθανόν να ήταν ένας ακόμα κακομοίρης gay που ακόμα δεν θα είχε ξεπεράσει τα ψυχολογικά του από τότε που τον έντυνε η μαμά του σαν μικρό λόρδο με παπιγιόν και τον έστελνε εσώκλειστο στο αρρένων.

οι κινηματογραφικές επιρροές είναι παντού σ΄αυτή την κολεξιόν, το χρονοντούλαπο της νάρνια συναντάει την αλίκη στην χώρα των θαυμάτων. στην μέση μοντέλο με ξεπουπουλιασμένη μπλούζα που κατά πάσα πιθανότητα θα κοστίζει περί τα 9 χιλιάδες δολάρια και πεδιλάκι τσιγκούνικο, απ' αυτά με τα μίνιμαλ λουράκια που συγκρατούν μόνο το ποδαράκι της Natalie Portman άντε και της Currey Mulligan.
και επειδή η λεπτομέρεια κάνει την διαφορά βλέπουμε τον Antonio Banderas μετενσαρκωμένο σε τσίταχ με λευκό ρόδο στο στόμα και σπανιόλικο ταμπεραμέντο. ολέ!
συνέχεια με το μοντελάκι που θα φορεθεί πολύ φέτος στο θέατρο περοκέ, για όσους δεν μιλάνε μόδα, περοκέ λέγεται το παπαγαλί το χρώμα στα μοδίστικα. σαν με κοιτάς εδώ πρωταγωνίστρια το μονδέλο αφιερώνει το τραγούδι της στον παπαγάλο, που με copy-paste έχει βρεθεί στο χέρι της, πιθανότατα από κάποιον οδηγό πόλης του lonely planet για το δάσος του αμαζονίου. για το τσίτι δεν έχω κάτι να πω ΙSSA London circa 2004, ένα σχετικό google search θα σε πείσει.
αυτή η φωτογραφία είναι η ζωντανή απόδειξη πως το next top model ζει και βασιλεύει και σε άλλες χώρες εκτός από τη δική μας. και σ' αυτές τις χώρες τα μοντέλα λαμβάνουν πολύ σοβαρά τις παρατηρήσεις της κριτικής επιτροπής που τις παροτρύνουν να δείχνουν κίνηση στα ρούχα. εδώ το μοντέλο θα έκανε πολύ χαρούμενο τον χάρη χριστόπουλο αλλά πολύ δυσαρεστημένη την τζένη μπαλατσινού διότι η έκφραση της είναι λες και μόλις έκανε χειραψία με τον χάρο. και δεν επέζησε.
τέλος, επικό structured LBD με το απαραίτητο ελαφίσιο δράμα στο βλέμμα και δέκα σειρές πέρλες από την μαγιόρκα και τα βάθη του ειρηνικού. απαραίτητο αξεσουάρ το κουνέλι που φέτος αντικαθιστά το τσαντάκι. ενδεικτικά μπορείς να κουβαλήσεις και αρνάκι αρκεί να είναι λευκό του χιονιού για να κάνει αντίθεση με το LBD.

επόμενος σχεδιαστής που θα ξεφτυλίσουμε, εεε σχολιάσουμε εννοώ, η αγαπημένη μου Stella McCartney.

δεν θα μπορούσα να ξεκινήσω τον σχολιασμό μου κάτι διαφορετικό από την κλασσική μαρινίερα, που μετά τον Gaultier, νομίζω η Στέλλα είναι ο επόμενος μετρ. εδώ λοιπόν μοντέλο με ξανθό λιγδιασμένο μαλλί για να βγαίνει ατόφια η λονδρέζικη ατμόσφαιρα στον θεατή, συνδυασμένη με σωλήνα υβρίδιο κολάν με harem pant. απαραίτητα τονισμένοι ώμοι και στέκα δίμετρα πόδια για να αναδειχθεί το σύνολο.
ένα ανσάμπλ στο οποίο πίνει νερό κάθε μεσογειακή περιφέρεια ανά τον πλανήτη. ένα σύνολο που θα έκανε χαρούμενη κάθε γυναίκα, πεθαμενατζί καμηλό, πνίχτης λαιμός, ανυπαρξία στήθους και ντεκολτέ και φυσικά έμφαση στον μεσογειακό γυναικείο αστράγαλο που με τόση χάρη στέκεται απάνω στο kitten heel που τόσο πολύ κολακεύει το πόδι μας. εξαιρετική επιλογή για μια βραδιά στη μπουάτ ακούγοντας live στο πιανάκι του τον κραουνάκη. ένα σύνολο που θα έκανε πολύ περήφανο τον παρθένη. τον σχεδιαστή όχι το μοντέλο-επιχειρηματία-πρώην της ναταλίας γερμανού.

αυτή η φωτογραφία βρίσκετε κάτω από κάθε μαξιλάρι, κάθε μετά και προ πτυχιακού φοιτητή του Central Saint Martins διότι αυτό το σύνολο είναι ο πραγματικός λόγος ύπαρξης της μόδας και το νούμερο ένα κίνητρο να θες να γίνεις σχεδιαστής. φυσικά για να το φορέσεις πρέπει να είσαι σαν το σκουπόξυλο, χωρίς βυζί, αλλά να και τα καλά του να είσαι στέκα.

συνεχίζουμε το πρόγραμμά μας με Céline, creative director η Phoebe Philo. αφού παράτησε την Chloe πήγε στην Céline και συνέχισε να κάνει αυτό που ξέρει καλύτερα: να ντύνει τις γυναίκες σαν αγόρια σχεδιάζοντας τα πιο συγκλονιστικά παντελόνια που έχεις δει (και όχι φορέσει) ποτέ.

τα ρούχα δεν απευθύνονται σε όλους τους σωματότυπους, ούτε σε όλες τις γυναίκες και δυστυχώς αν δεν είσαι η Kate Moss δείχνεις σαν να φοράς την στολή από την μπάντα του δήμου καλαμαρίας. αλλά ποτέ δεν έβλαψε κανέναν να φαντασιώνεται "πως θα ήμουν και εγώ μέσα σ' αυτό το συγκλονιστικό cigaret pant".
εδώ η Phoebe έγδαρε δέκα τομάρια αντιλόπης που άμα σε πετύχει πουθενά η PETA θα σου πετάξει φούμο και κόκκινη μπογιά, αλλά μπορείς και να το ρισκάρεις. για τσαντάκι βλέπουμε άλλη μια προσβολή στην PETA μιας και εδώ έξυσαν ρακούν για να κοτσάρουν την ουρά του στην βάση του φερμουάρ. για άλλη μια φορά το cigaret πανταλόνι κλέβει την παράσταση με την τέλεια εφαρμογή του και το συγκλονιστικά σωστό μήκος του.

ότι είπα πριν για το κομψό πανταλονάκι τα παίρνω πίσω τώρα λόγο του patchwork απ' ότι έχει ξεμείνει στο ατελιέ από προηγούμενες πρωτοχρονιές. παπουτσάκι το φοράς και σου μένει η πατούσα στο χέρι από τον πόνο, καθώς η μύτη τελειώνει ακριβώς εκεί που ξεκινάει το κότσι και the rest is history. το πάνω μέρος της φωτογραφίας παραπέμπει σε λεσβιακή φωτογράφηση με θέμα butch.

και τώρα το όνομα γλωσσοδέτης στον χώρο της μόδας. ένα οίκος που κανείς δεν ξέρει πραγματικά πως τονε λένε, φήμες λένε ότι ούτε οι ράφτες του δεν ξέρουν πως να το πουν και λένε στους ομοεθνής τους ότι δουλεύουν στα McDonalds που τα ξέρουν οι πάντες λόγο παγκοσμιοποίησης: Proenza Schouler.
η χαρά του χάρη σιανίδη και του λάκη γαβαλά. προσκοπικό μοχέρ? μάλλινο? κανείς δεν ξέρει τι σόι βερμουδάκι είναι αυτό, πορτοκαλί παλτό και διάφανο τοπ που θα κάνει θραύση στα gay clubs της Νέας Υόρκης, αλλά και γενικά. να σημειώσουμε εδώ ότι το μοντέλο την καμπάνιας είναι η δάφνη ηλιάκη η οποία κάνει μόντελινγκ part time για extra χαρτζιλίκι.

στο ίδιο concept με απάνω το συνολάκι μόνο που αλλάζει το κοντοπαντελονί σε φούστα που μοιάζει φριχτά με φλοκάτη σε χωριάτικο σπίτι και τοπ εμπνευσμένο από την ζήνα την βασίλισσα της ζούγκλας. μου θυμίζει πολύ στα χρώματα περσινή Prada, αλλά η φουστά είναι τρομερά χαμηλόμεση ακόμα και για την δάφνη ηλιάκη. εξαιρετικό το gladiator πέδιλο με το καλτσάκι.


τελευταίο κομμάτι με τίτλο "τι φοράει θέ μου??". εναλλακτικός τίτλος "δεν έχω λόγια". βλέπουμε ξεκάθαρα την απόγνωση στο βλέμμα της δάφνης ηλιάκη με το τσίτι που της φορέσανε. κολλημένα κομμάτια από φτηνή βισκόζη ενωμένα ασύμμετρα λες και είναι το 1995 και φλουο χρώμα λες και είναι το 1985. όλα αυτά μαζί σε μακρυμάνικη σύνθεση που λόγο χρώματος και ποιότητας υφάσματος αφήνει στάμπα στην μασχάλη από τον ιδρώτα και να πως γίνεται ρεζίλι η κοσμικία που το φοράει και την ξεφτιλίζουν την επομένη στο οπισθόφυλλο του αμερικάνικου People.

----οι φωτογραφίες είναι μια ευγενική χορηγία του http://www.vogue.fr/----

3 σχόλια:

  1. καλά ε, με τα σχολιάκια σου δεν ξέρω τι να πρωτοδιαλέξω. τα θέλω όλα. #not.
    να σου πω, εάν δω τίποτα ωραίο στα netaporter και στα outnet μπορώ να στο στείλω να μου το γειώσεις να μην ξοδεύομαι; please?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. @nadia ομολογουμένως σ' αυτα τα sites θα πρέπει να προσπαθήσω πολύ για να σου γειώσω κάτι. θα κάνω ότι μπορώ, αλήθεια, αλλά να ξέρεις σε μένα δεν έχει πιάσει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Διασκέδασα αφάνταστα. Μπράβο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή