Σάββατο 20 Αυγούστου 2011

à Paris

με ένα φριχτό οντέρ από το κοτέτσι της γιαγιάς Αθηνάς, με την θερμοκρασία περίπου χίλιους βαθμούς υπό σκιά και τα σκυλιά με τις γλώσσες κρεμασμένες να κοιμούνται στα πόδια μου, πρέπει τώρα εγώ, να θυμηθώ πως ήταν οι 4 μέρες στο Παρίσι των 20 βαθμών κελσίου και της απόλυτης ξεγνοιασιάς. τρέλες.
με αφορμή την ανακοίνωση πως η Monica Bellucci είναι το νεο πρόσωπο του οίκου Oriflame για την σειρά Royal Velvet (ψάξτην btw είναι ιδανική για επιδερμίδες άνω των 40, δηλαδή για την μαμά σου), η φανταστική Oriflame μας κάλεσε για 4 μέρες στο Παρίσι για να γνωρίσουμε την εταιρεία, να μάθουμε τα προιόντα και να πάρουμε συνέντευξη από την Monica. μαζέψαμε μπογαλάκια, σετάραμε τα άουτφιτς και να σου στο Charle de Gaulle.

φτάνοντας στο ξενοδοχείο το πρώτο πράγμα που έκανα ήταν να ανοίξω την κουρτίνα να δω την θέα και μπορώ να πω ότι ήταν η καλύτερη ιδέα που είχα κατά την διάρκεια του ταξιδιού.

να γιατί...

ευτυχώς δεν ήταν η πρώτη φορά που βρισκόμουν στο Παρίσι, ούτε και ο Κωνσταντίνος, και έτσι δεν μας έπιασε τουριστικός πυρετός να φωτογραφηθούμε πάνω στον πύργο του Άιφελ ή/και αγκαλιά με την πυραμίδα του Λούβρου.
οι εκτός Oriflame δραστηριότητες μας ήταν αυστηρά διαλεγμένες εκτός τουριστικού πλαισίου.
ευτυχώς γιατί είδαμε και μια άλλη πλευρά του Παρισιού που πολύ μας άρεσε.

την πρώτη φορά που βρέθηκα εκεί ήταν με αφορμή την αποφοίτηση από το μεταπτυχιακό, έξι γκόμενες, με το eurostar, αρχές Φεβρουαρίου. το κρύο που μαζέψαμε τότε καλύτερα να μην το σχολιάσω. τέλος πάντων, εκ Λονδίνου ορμώμενη, το Παρίσι δεν με ενθουσίασε, έως και με απογοήτευσε, μάλλον γιατί το είχα στο μυαλό μου πολύ διαφορετικό. το γεγονός δε ότι το ένα πεζοδρόμιο απείχε από το άλλο περίπου σαράντα μίλια μου έκαιγε τον εγκέφαλο σε άλλα επίπεδα.

αυτή την φορά το διασκέδασα τόσο πολύ που θα μπορούσα άνετα να ζήσω εκεί. όλα αυτά βέβαια με την προϋπόθεση να μην χρειαστεί να χρησιμοποιήσω το μετρό after hours μόνη μου, κάτι που και μόνο στην σκέψη με λούζει με κρύο ιδρώτα. να μου πεις γιατί στο Λονδίνο είναι καλύτερα? σαφέστατα είναι η απάντηση. και μόνο το γεγονός ότι κάθε σπιθαμή του μετρό παρακολουθείτε από κάμερες ασφαλείας σου δίνει μια σιγουριά.
highlight ταξιδιού νούμερο 1: φωτογραφικό ντοκουμέντο που θα περάσει στα δισέγγονα μου, εγώ αλά μπρατσέτα με την Monica Bellucci.
highlight ταξιδιού νούμερο 2: το τελευταίο βράδυ μας στο δεν-έχω-λόγια Lido.
highlight ταξιδιού νούμερο 3: οι ατελείωτες ουρές παντού. από τα McDonalds μέχρι τα Abercrombie & Fitch. ναι καλά κατάλαβες πολυταξιδεμένε μου, το Παρίσι είχε κατακλυστεί από Asians που δεν άφηναν logo για logo όρθιο.

κεφάλαιο Monica Bellucci... δεν υπάρχουν στην πραγματικότητα λόγια για να την περιγράψουν. ειδικά άμα είσαι φαν όπως εγώ, τα λόγια και η ανάσα σταματάνε την στιγμή που μπαίνει στον χώρο που βρίσκεσαι. είναι έτσι ακριβώς όπως την φαντάζεσαι: σαγηνευτική, πανέμορφη, με μια εσάνς παλιάς γοητείας και γκλαμουριάς. όχι τόσο ψηλή όσο νομίζεις, ίσως περισσότερο γερασμένη απ' ότι φαντάζεσαι, μια κούκλα που συντηρεί τον μύθο της μοιραίας όσο καλύτερα μπορεί μιλώντας σχεδόν ψιθυριστά και αγγίζοντας σε σχεδόν ανεπαίσθητα.
ήθελα να της συμπεριφερθώ σαν ένα αξιοθέατο που έχω πληρώσει για να το δω και άρα μου ανήκει, να την πιάσω και να την μυρίσω, αλλά η κουστωδία της δεν επέτρεπε ούτε να την αγκαλιάσεις σαν βλαχοαμερικάνος τουρίστας for the sake της φωτογραφίας. και έτσι μάλλον βγήκα σαν αγγούρι στην φωτογραφία για την οποία θα περηφανεύομαι μέχρι τα βαθιά μου γεράματα.

τέλος πάντων.
παράλληλα γνωρίσαμε και την Malin Akerman μια πανέμορφη Σουηδή που είναι επίσης πρόσωπο της Oriflame αλλά της Studio σειράς καλλυντικών. θα μπορούσε άνετα να είναι μια κολλητή μου από οπουδήποτε στον κόσμο, και το απόλυτο αντίπαλο δέος στην Bellucci. όχι μόνο εξωτερικά καθότι ψηλή, ξανθιά με μπλε μάτια, αλλά γιατί είναι ακριβώς αυτό: γαμώ τα παιδιά. ο χρόνος της συνέντευξης όχι απλά δεν μας έφτασε μιας και θα μπορούσαμε να είμαστε ακόμα εκεί να λέμε κάτι σχετικό με τα τατουάζ της ή το εξάμηνο που έζησε στην Αθήνα όντας μοντέλο, αλλά οι μάνατζερ της ήταν αρκετά αυστηροί στο πρόγραμμα και έτσι το λήξαμε γρήγορα.

photo courtesy Camilla Pihl @ www.camillapihl.no

εκτός από τους celebrities όμως, έμαθα πολλά πράγματα για την ίδια την εταιρεία, που ήταν το πραγματικό αστέρι του ταξιδιού. μεταξύ άλλων εντυπωσιάστηκα από το ήθος της, αλλά αυτό που την έβαλε κατευθείαν στην καρδία μου είναι το γεγονός ότι από την Σουηδία όπου ξεκίνησε, μέχρι την άλλη άκρη του κόσμου όπου υπάρχει, είναι όλοι μια οικογένεια.

κατά τα άλλα, τον ελεύθερο χρόνο που είχαμε αποφασίσαμε να τον διαθέσουμε την μια μέρα σε μια μεγάάλη βόλτα στην Champs Élysées η οποία πνιγόταν κυριολεκτικά από τουρίστες από όλα τα μήκη και τα πλάτη του πλανήτη, με έμφαση στις Ασιατικές χώρες. οι τουρίστες από εκεί σε κάνουν να νιώθεις ο πιο τιποτένιος άνθρωπος πάνω στην γη με την ευκολία που στήνονται έξω από όλους τους διάσημους οίκους και περιμένουν στωικά να ξοδέψουν τα χιλιάδες ευρώ τους.
εχμ επίσης να σημειώσω εδώ ότι η logomania των Ασιατών δεν περιορίζετε μόνο σε ότι φοριέται αλλά και σε ότι τρώγεται, όπως διαπιστώσαμε, με αποτέλεσμα ακόμα και το la duree να έχει γίνει κάτι αντίστοιχο του Λούβρου (μικρή ανακάλυψη totally worth mentioning: στο website του, οι επιλογές γλώσσας είναι γαλλικά, αγγλικά και .... ιαπωνικά). ούτε ένα μακαρόν της προκοπής δεν μπόρεσα να φάω. αναπλήρωσα όμως στην Μονμάρτρη, την τρίτη μέρα του ταξιδιού, που ήταν ο μόνος τουριστικός προορισμός που καταδεχτήκαμε να επισκεφτούμε.

μετά χαθήκαμε μέσα στα στενά και βρεθήκαμε σε ένα τύπου γκέτο, τύπου τζαμαϊκανών που είχε πολύ χρώμα και πολύ φολκλόρ γούστο. κατεβήκαμε με το μετρό στο Châtelet, το οποίο οι Γάλλοι προφέρουν "σατλέτ", γεγονός που μας δημιούργησε άπειρες παρεξηγήσεις μέχρι τελικά να το βρούμε. εκεί όπως μας είπαν, χτυπάει η καρδία του Παρισιού, του αυθεντικού Παρισιού, και η αλήθεια είναι πως δεν είδαμε πολλούς τουρίστες.

καλά είναι προφανές ότι δυο ολιγοήμερα ταξίδια είναι ικανά να σου δώσουν μόνο ένα 20% της ιδέας του τι εστί Παρίσι. αλλά είναι αρκετά για να σε κάνουν να το ονειρεύεσαι για πολύ καιρό μετά.
Paris... je t' aime...!
Oriflame, je t' aime aussi!!!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου