εξαλλη στην πολη: κλειστο λογω διακοπων

Πέμπτη 12 Αυγούστου 2010

κλειστο λογω διακοπων

με αγαπη απο το ιονιο! Eπιστροφη απο 20 αυγουστου!! Καλο καλοκαιρι σε ολους!!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ειδα, διαβασα, ακουσα

Είδα τώρα. Κρατήσου. “Horrible Bosses” φοβερά αστείο. “Hangover 2” παραμείνει μια «κωμωδία» στις πλάτες τους Ζακ Γαλυφιανάκη χωρίς να έχει ωριμάσει καθόλου ούτε το σενάριο, ούτε οι χαρακτήρες. Α! αυτός είναι ο σκοπός? Μάλιστα. “Crazy Stupid Love” το περίμενα χίλιες φορές καλύτερο. Σενάριο που βγήκε απευθείας από ημίωρη επίσκεψη στην τουαλέτα, πρόχειρο και εντελώς αναμενόμενο. Ούτε το κρέας το Ryan Gosling δεν το έσωσε. Κρίμας. Όλα αυτά να τονίσω ότι τα είδα αυστηρά in the privacy of my living room γιατί δεν θα έδινε ούτε μισή δραχμή [επίκαιρο] για κανένα από τα παραπάνω. Ντάξει ίσως για το “Horrible Bosses”. Επίσης [ξανά]βλεπώ όλα τα “Harry Potter” σε μια κρίση παιδικότητας που με έχει πιάσει, αλλά, ουπς, τι λέω, αυτά δεν είναι παιδικά παιδιά, δεν ξέρω τι παρανόηση έχει γίνει ότι και καλά απευθύνεται σε παιδία. Bollocks. Είναι τύπου θρίλερ και το εισιτήριο σου στην αραχνοφοβία χωρίς γυρισμό.
Διάβασα επίσης και τα τρία βιβλία της σειράς “Millenium” του αγαπημένου μου [πλέον] Stieg Larsson. Ο οποίος έχει μια τρομερά heartbreaking ιστορία, καθώς αν δεν το ξέρεις, δεν είναι πια στην ζωή. Για την ακρίβεια δεν έχει προλάβει να δει την παγκόσμια επιτυχία των βιβλίων του, ούτε να τα δει να γίνονται ταινίες στον Σουηδικό κινηματογράφο, και προσεχώς στο Hollywood. Αρκετά στενάχωρο αν είσαι φαν των βιβλίων καθώς ξέρεις ότι η ιστορία της Lisbeth Salander και του Mikael Blomkvist τελειώνει μια για πάντα στην τελευταία σελίδα του “The girl who kicked the hornets’ nest”. Ένα μόνο θα σας πω: φέτος στην παραλία είδα όλους και όλες να διαβάζουν ένα από τα τρία όπως “Da Vinci”.
Μπορεί να μην γράφω στην έξαλλη [όχι δεν θα χρησιμοποιήσω το «πια»] τόσο συχνά, αλλά λίγο χρόνο να ανανεώσω το αγαπημένο μου «είδα, διάβασα, άκουσα». Στο «άκουσα» για άλλη μια φορά δεν έχω τίποτα να συνεισφέρω. Δυστυχώς. Στο διάβασα από την άλλη θα σου προτείνω ένα βιβλίο κόλαφος για την σύγχρονη δουλεία, ναι ναι, καλά διάβασες, την δουλεία. Το “Sex Trafficking” του Siddharth Kara είναι ένα συγκλονιστικό βιβλίο-διατριβή ενός ανθρώπου που έχει αφιερώσει την ζωή του στην καταπολέμηση της σεξουαλικής δουλείας εναντίον των γυναικών η οποία βασιλεύει σε όλες τις χώρες του κόσμου με έσοδα κάτι δισεκατομμύρια λιγότερα από τα έσοδα του εμπορίου των ναρκωτικών αλλά με πόρους πολύ πολύ λιγότερους από τους πόρους που επενδύουν οι κυβερνήσεις ανά τον κόσμο για την πάταξη των ναρκωτικών. Κάθε γυναίκα που σέβεται το εαυτό της [και ας μην έχει κάψει ποτέ το σουτιέν της] πρέπει να το διαβάσει για να νιώσει λίγο, ελάχιστα καλύτερα που μπορεί να είναι ελεύθερη. Κατά την ταπεινή μου άποψη, must read και για τους άνδρες για να «δουν» τι γίνεται πίσω από τις κουρτίνες των μπουρδέλων αφού φύγουν.
Στο «άκουσα» νομίζω είναι περιττό να αναφέρω για ακόμα μια φορά την απόλυτη θεά μου λέγε-με-και-Beyonce αυτή την περίοδο που για χάρη της έκανα λογαριασμό itunes και κατέβασα το νέο της άλμπουμ («4») από εκεί. Εξαιτίας της επίσης έμαθα τους “Tofo-Tofo” τους οποίους πρέπει επειγόντως να τσεκάρεις καθώς έχουν ανάγει τον χορό σε άλλα επίπεδα. Μαζί στην πραγματικά ανεξήγητη φάση R&B που διανύω, ανακάλυψα και την Keri Hilson ένα τεράστιο τσουλί απ’ ότι βλέπω στα video clip της, αλλά 1-2 τραγουδάκια της πολύ μου αρέσουν και ΟΧΙ δεν ντρέπομαι να το παραδεχτώ. Σ’ αυτό το σημείο σε κάποιο μέρος του πλανήτη ο Mike Ness έχει πέσει κάτω και σφαδάζει από πονοκέφαλο χωρίς να ξέρει γιατί……
Διάβασα την βίβλο όσων έχουν οικόσιτα ζώα “Animals Makes us Humans” της Temple Grandin (της οποίας το όνομα με καίει όσο περίπου και ένα βαθμού 3 έγκαυμα. Μα είναι δυνατόν οι γονείς να την ονόμασαν «Ναό»?! Τρέλες.) η οποία είναι η απόλυτη γκουρού σε οτιδήποτε έχε να κάνει με τα ζώα. Έχει αφιερώσει όλη την ζωή της στο animal welfare και έχει καθιερώσει ένα σύστημα βασισμένο στα 5 πιο βασικά συναισθήματα ενός ζώο (φόβος, διάθεση για εξερεύνηση, χαρά, κτλ.) πάνω στα οποία πατάει για να μας μάθει πώς να κάνουμε ένα ζώο πραγματικά ευτυχισμένο. Εκτός από τον τίτλο του βιβλίου ο οποίος είναι ένα μάθημα από μόνος του (και με συγκινεί βαθιά κάθε φορά που τον σκέφτομαι), εκτός του ότι με κάνει να νιώθω πολύ λίγη σε σχέση με το δικό της μεγαλείο ψυχής (είναι αυτιστική και ισχυρίζεται ότι η σχέση της με τα ζώα την βοήθησε να δουλέψει, να καταλάβει και να γίνει «φίλη» με τον αυτισμό της), με βοηθάει πολύ για να παίρνω ενέργεια και αγάπη από τα ζωάκια μου και φυσικά να τους την δίνω πίσω με τον καλύτερο τρόπο. Επίσης μαθαίνεις και πολλά πράγματα γενικά, γιατί ζώα δεν είναι μόνο οι σκύλοι και οι γάτες. Ξέρεις τι έχω μάθει εγώ για τα γουρούνια?