Τετάρτη 29 Φεβρουαρίου 2012

ψευτοκουλτουρα στο ψευτοδηθεν στο ψευτοκαικαλα

μπορεί να μην πιστεύω σε πολλά πατροπαράδοτα και καράestablished πράγματα, αλλά έχω κανα δυο πολύ βασικά πιστεύω. το πρώτο και το μεγαλύτερο είναι το timing. όπως έχω ξαναπεί, ο δικός μου προσωπικός θεός. κλισέ, ξεκλισέ αυτό είναι.
το δεύτερο είναι το γνωστό "time is what you make of it" και στην ουσία, οποιαδήποτε λέξη μπορεί να αντικαταστήσει το "time". εν προκειμένω το knoweledge. ένα βιβλίο σαν αντικείμενο θα παραμείνει ένα αντικείμενο αν απλά εσύ το ανοίξεις, το κλείσεις και τίποτα στην μέση. το τι θα επιλέξεις να κάνεις εσύ με αυτό το αντικείμενο ή αφού το διαβάσεις είναι ένα εντελώς άλλο καπέλο.
αυτό σκέφτομαι πολύ τον τελευταίο καιρό με το γνωστό θέμα που όλα μας έλειπαν ας ασχοληθούμε με την απαρχή και την κατρακύλα του lifestyle, λέξη για την οποία όλοι όσοι τράβαγαν τις κοτσίδες του για την αρνητική σημασία της στον πολιτισμό μας, δεν έπρεπε καν να ενδιαφέρονται. λέω εγώ.
και συνεχίζω: που είναι το κακό δηλαδή να είσαι κομπάρσος αν θέλεις να είσαι κομπάρσος? που είναι το κακό να πουλάς μούρη και να έχεις ακριβό αυτοκίνητο και να πηγαίνεις διακοπές στην Μύκονο και κάθε βράδυ να έχεις αγκαζέ και άλλη βίζιτα αν αυτό θέλεις να κάνεις και στην ουσία δεν ενοχλεί κανέναν? για μένα και την δημόσια υγεία παραδείγματος χάρη, πιο ενοχλητικοί είναι οι μπάφοι που πίνετε δημόσια παρά το υποτιθέμενο lifestyle με οποιαδήποτε [προκλητική ή όχι] μορφή και αν εκφράζετε. let them be εγώ λέω και δεν δίνω δεκάρα τσακιστή για το ποιος και το εάν και το γιατί. επίσης, δεν μπορώ με τίποτα να πάρω θέση υπέρ ή κατά γιατί ποιος μου λέει εμένα ότι και εγώ με τέτοιους μισθούς και λεφτά δεν θα έκανα τα ίδια? προφανώς όλοι όσοι εν εξάλλω διατυμπανίζουν ότι δεν θα το έκαναν είναι πολύ σίγουροι. εγώ όχι.

αλλά τώρα το πρόβλημα μου είναι το εξής: διάβαζα στην lifo της προηγούμενης πέμπτης μια στήλη που δεν την διαβάζω ποτέ βασικά γιατί και αν είναι καράpretentious, αυτή του Βαλλάτου, πως έγινε και έπεσε το μάτι μου στην πρώτη παράγραφο, την οποία θα σας παραθέσω αυτούσια παρακάτω για να μου πείτε έτσι δηλαδή στα πλαίσια του εποικοδομητικού διαλόγου, κατά πόσο ή όχι προωθεί lifestyle. διαφορετικό ίσως για κάποιους, για μένα αν θέλεις να το παίξουμε έτσι, όλα τα lifestyle ίδια είναι. είτε το ένα είτε το άλλο αν υποθέσουμε ότι διαφοροποιούνται, προσπαθούν να σου δείξουν και να σου πλασάρουν κάτι κουλ, που κατα πάσα πιθανότητα δεν ξέρεις, να σου προτείνουν εν ολίγοις κάτι που "εκείνοι" πιστεύουν ότι είναι γαμάτο και αξίζει να το δεις και να το κάνεις, με σκοπό, να το κάνεις. έτσι δεν είναι? αυτό δεν είναι το υποτιθέμενο lifestyle? δες, βγες και κάνε. ή όχι? γιατί μπορεί και εγώ να τα μπερδεύω.

για να μην λέω πολλά, ιδού το μήλο της δικής μου έριδας:
22.2.2012

Με το Φώτη Σεργουλόπουλο στο Shamone

Μια πορνοστάρ από την Κυψέλη.


Στην είσοδο μας υποδέχεται η «θρυλική» τραβεστί Μπέτυ, φορώντας ένα καταπληκτικό vintage Chanel ταγέρ. Στο μέρος που θυμίζει μια μείξη μπαρ του γαλλικού Marais, της Νέας Υόρκης, του Μαϊάμι και του Τόκυο, οι μπάρμεν φοράνε γαλόνια στους ώμους, ένας καθρέφτης με μπορντούρα από ομαδικές περιπτύξεις δεσπόζει στον ένα τοίχο και μια σαδίστρια γοργόνα του b. στον άλλο. Ο DJ παίζει Scissor Sisters, Pet Shop Boys, Imany και Ορχήστρα του 5ου Γαλαξία (καλά, που το θυμήθηκε αυτό;). Στη μια πλευρά, πάνω από την τεράστια μπάρα, μια μεγάλη καμπάνα και από την άλλη μια κούνια («όπου μπορεί όποιος θέλει ν’ ανέβει κατά τη διάρκεια της βραδιάς»). Ο Φώτης κάθεται σε μια γωνιά κάτω από τα ηχεία του μαγαζιού και περιεργάζεται τον χώρο, τον δικό του χώρο, με αυτό το ανάμεικτο συναίσθημα του δημιουργού και του επιχειρηματία ταυτόχρονα, σαν ζωγράφος που μόλις τελείωσε τον πίνακά του (το Shamone σήμερα κλείνει μόλις πέντε μέρες λειτουργίας!) κι επεξεργάζεται τις χρωματικές λεπτομέρειες («μήπως εκεί πάνω να έριχνα ένα μπλε;»).
ότι είναι κουλ δηλαδή αυτό το κείμενο και ήταν trash ο κάθε Κωστόπουλος που έκανε εξώφυλλο την κάθε Χειλουδάκη? ότι είναι κουλ και γαμάτο και εναλλακτικό αυτό το κείμενο που μου συγκρίνει ένα μπαρ-τι-σκατά-είναι στην Κυψέλη με "μια μείξη μπαρ του Γαλλικού Marais, της Νέας Υόρκης και του Τόκιου" και ήταν trash και κακό για την παιδεία μας και την κουλτούρα μας το που να φας καλά σε κάθε πρωτεύουσα του κόσμου του Κωστόπουλου? ότι είναι κουλ τα Σανέλ της πορνοστάρ και ήταν trash και βλαβερά για την οικονομία μας και ευθύνονται και για την παρούσα κατάσταση της χώρας μας οι Σανέλ τσάντες παραλίας?

δεν θέλω να παρεξηγηθώ: ΧΕΣΤΗΚΑ και για τον έναν και για τον άλλον, κανέναν δεν ξέρω προσωπικά και όλα τα διαβάζω και τα αλέθω και ότι μου αρέσει το κρατάω ότι όχι, προφανώς το πετάω, απ' όποια πλευρά κι αν έρχεται. αλλά μην μου λες ότι ο ένας έτσι και ο άλλος γιουβέτσι γιατί πολύ απλά όλοι τα ίδια σκατά είναι και προφανώς εμείς ακόμα χειρότεροι που χάνουμε φαιά ουσία και γράφουμε γράφουμε μπας και βγάλουμε άκρη.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου