Τρίτη 11 Μαΐου 2010

το σχολειο 2010

αλήθεια τι κάνεις στο γραφείο όταν δεν έχεις δουλεία και όταν δεν μπορείς να φύγεις για κομ ιλ φο λόγους του στυλ 8άωρη εργασία?
υπάρχουν παραπάνω από ένα τρισεκατομμύριο σαιτς στο ίντερνετ που μπορείς να διαβάσεις απολύτως το οτιδήποτε και όμως την ώρα που ψάχνεις αυτό το κάτι που θα σε βγάλει από τον λήθαργο της μετά-μεσημεριανού φαγητού εποχής τίποτα δεν είναι αρκετό από τα ήδη υπάρχοντα, και στην αναζήτηση καινούργιων η φαντασία κάνει φτερά και οι ιδέες περιμένουν να σκάσουν αύριο ή πολύ απλά όταν θα πήζεις.
όπως άλλωστε και με όλα αυτά που θες στην ζωή. όταν θα θες πολύ κάτι, δεν θα έχεις λεφτά να το πάρεις και όταν θα βρεις λεφτά αυτό το κάτι θα ανήκει σε κάποια άλλη. θα μπορούσα να ισχυριστώ το ίδιο και για τους γκόμενους, αλλά άμα αυτό ισχύει τότε είναι μια καλή ευκαιρία να διαπιστώσεις ότι ο τύπος δεν αξίζει και έτσι να την κάνεις με ελαφρά. υπάρχει πάντα το Derti 98,6 fm για τις δύσκολες ώρες και τελικά όλα γίνονται παρελθόν με λίγο ουίσκι και πολύ Χριστοδουλόπουλο.
στο θέμα μας όμως. έχω ένα εκατομμύριο πράγματα να κάνω αυτή την στιγμή εκτός γραφείου και πρέπει θεωρητικά να κάτσω εδώ μέχρι να "χτυπήσει το ρολόι μου" για να φύγω, και να τρέχω μετά σαν την τρελή για να τα προλάβω.
η κρίση με έχει χτυπήσει κατακούτελα, μαζί με την νύστα από την οποία δεν ξέρω πως θα γλιτώσω, και έχω και πάρτι γενεθλίων το βράδυ.
πάλι 28 κεράκια σε μια τούρτα από τον Βάρσο (βάζω στοίχημα) όπως άλλωστε και οι προηγούμενες δέκα (και βάλε).
θεέ μου, δέκα τούρτες και 45.000.000.000 θερμίδες αργότερα είμαστε ακόμα οι ίδιες. μπορεί να βγάλαμε σιδεράκια και βυζιά (καλά όχι όλες), με ασημένιες τρίχες και τριαξωνικούς κώλους (αυτή είμαι εγώ), με μουλέτι δεκαετίας '80 και την πιο φιλοζωική συνείδηση (αυτή είναι η keeping up with the georgitsian's), με νιαουρίσματα και τα πιο αξιολάτρευτα πατουσάκια του πλανήτη (αυτή είναι η ζιζί), με τα πιο συγκλονιστικά μαλλιά και το πιο λαμπρό πνεύμα (αυτή είναι η εορτάζουσα) και με το πιο κοντό ανάστημα αλλά το πιο μεγάλο μυαλό (αυτό είναι το τσαλ) είμαστε ακόμα εδώ, ίδιες και απαράλλακτες, αυθεντικές και πάνω απ' όλα ακόμα μαζί, αγαπημένες φίλες, αδελφές και προσεχώς κουμπάρες και νονές γιατί αλίμονο αυτή η τρέλα να μην περάσει και στις επόμενες γενιές.
σήμερα το βράδυ θα πιω σ΄αυτά που έρχονται που θα είναι απείρως πιο συγκλονιστικά απ΄αυτά που πέρασαν.
τα γενέθλια άλλωστε είναι μια ευκαιρία να ξεκινήσεις καινούργια σελίδα στο προσωπικό σου τετράδιο και το πιο τέλειο απ' όλα είναι ότι αν το παλιό δεν σου αρέσει μπορείς να το πετάξεις στα σκουπίδια ή να το κάψεις όπως κάναμε στις πανελλήνιες, και να ξεκινήσεις καινούργιο. με καινούργιο στυλό και πιο λαμπερούς μαρκαδόρους. με καινούργια ετικέτα και με πιο καλλιγραφικά γράμματα. αλλά με τους ίδιους συμμαθητές στο μάθημα τις φιλίας, στο οποίο δεν μένεις ποτέ μετεξεταστέος, τουλάχιστον όχι στο δικό μας σχολέιο.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου