Τετάρτη 12 Σεπτεμβρίου 2012

λιγη μοδα δρομου παρακαλω

κανονικά από την έμπνευση και μόνο αυτού του ποστ, ο τίτλος θα έπρεπε να είναι "μια Ελληνίδα στην Νέα Υόρκη", θα καταλάβετε παρακάτω γιατί. αλλά όχι δεν θα υποκύψω στα κλισέ της Φίνος Φιλμς και θα αρκεστώ στο να ξεφτιλίσω, ε σχολιάσω εννοώ, ορισμένα από τα τάχα μου τυχαία, τάχα μου "αχ καλέ φωτογράφος είσαι εσύ, ούτε που σε κατάλαβα" ενσταντανέ [καρά-σικ] της τρέχουσας εβδομάδας μόδας, στην Νέα Υόρκη φυσικά.
εκτός από ένα δυο γνωστές μούρες, οι περισσότερες μου είναι παντελώς άγνωστες, οπότε να ζητήσω προκαταβολικά συγγνώμη εάν θίξω καμιά μακρινή σας ξαδέλφη ή το έτερο ήμισυ του τάδε fashion blog σας που βρίσκεται εκεί για να κάνει το ρεπορτάζ του. η αλήθεια είναι πως μερικές φάτσες και ορισμένοι συνδυασμοί Zara κυρίως ρούχων μοιάζουν τόσο τραγικά Ελληνικοί που πραγματικά μπορεί να είναι κάποια ξαδέλφη σας, αλλά για αυτό έχω ήδη ζητήσει συγγνώμη.

α ναι, και για να μην το ξεχάσω, οι φωτογραφίες είναι για άλλη μια φορά δανεισμένες από εδώ!

οι μπασκετικές μπλούζες σου λέει τρελή τάση για εφέτο το χειμωνοκαλόκαιρο, ή οπότε τις βολεύεστε τέλος πάντων, δεν θα τα χαλάσουμε στην σεζόν. εδώ βλέπουμε δυο παραδείγματα για τον σωστό και τον λάθος τρόπο. καταρχάς γλυκύτατη κατά τα άλλα strawberry blonde κοπέλα της πρώτης δεξιά φωτογραφίας: η επιλογή σου είναι τόσο μα τόσο λάθος που όχι μόνο της έχεις αφήσει μανίκια και λαιμούς άκοπους να φτάνουν μέχρι καρωτίδα μεριά, όχι μόνο έχεις κάνει έναν κόμπο τόσο σφιχτό και "δήθεν" που είμαι σίγουρη ότι τον έχεις δέσει με το back-up λαστιχάκι που κανονικά θα έπρεπε να έχεις δέσει την καούκα σου, αλλά μου τον έχεις κολλήσει ακριβώς στο τέλος του σκισίματος της τύπου ντραπέ, τύπου midi-mini, τύπου κάνω απόσβεση από μια φούστα που είχα αγοράσει το 1994 για τον γάμο της Φιλίτσας στα Κιουρκά, ΑΛΛΑ μου τα συνδυάζεις όλα αυτά και με ένα "μοκασίνι" [μισώ την ζωή μου που έπρεπε να χρησιμοποιήσω αυτή την λέξη] τύπου Νάβαχο Τζό. ενώ το κορίτσι εξ αριστερών, καθότι και πολύ in da hood, ξέρει πολύ σωστά πως να πλασάρει σωστά το μπασκετικό μπλουζάκι που έχει καβαντζώσει από τον πραγματικό γκόμενο της και δεν είναι το μπλουζάκι που έχει λιώσει τόσο όσο από το δημοτικό ώστε να είναι το καλύτερο για τις μέρες με περίοδο και για ύπνο το καλοκαίρι. μαλλί, γυαλί και τακούνι τραβεστί, έχει μάθει από τις καλύτερες στο είδος πως να υποστηρίξει αυτό το στυλ, μην σου πω ότι έχει κάνει και η ίδια το απαραίτητο booty shakin' σε κάνα δυο video clip του 50 Cent ή του Nelly ακόμα καλύτερα. τσεκάρετε και μόνοι σας αν δεν με πιστεύετε.

-εμένα κάνεις δεν με βγάζει φωτογραφία.  σνιφ.
-α, θα με βγάλετε τελικά μια φωτογραφία ευγενικέ κύριε. 
-ωμ, σας ευχαριστώ πολύ.
-α, τι? με βγάλατε κιόλας?
-χεχε, δεν το κατάλαβα. 
-είναι εύκολο άλλη μια να ποζάρω κιόλας? θέλω να την δείξω στην μαμά μου
-.....
-αμ, οκ, ε... , χα χα, ευχαριστώ πολύ. ο Θεός μαζί σας. 

[μόνο] δύο από τους πιο μισητούς ανθρώπους στην παγκόσμια βιομηχανία της μόδας μου μέσα. πραγματικά, ποτέ δεν μπόρεσα να καταλάβω πως αυτοί οι δύο συγκεκριμένα βρέθηκαν να επηρεάζουν τόσους πολλούς και τόσο  μαζικά που από κάποιο σημείο και μετά ήταν απλά αδύνατο να τους αγνοήσεις. α ναι! βρήκα γιατί: ΓΙΑΤΙ ΜΠΟΡΟΥΝ.

δύο κλασσικά παραδείγματα κοριτσιών που νομίζουν ότι το έχουν και είναι εύκολο βρε αδελφέ,  και προσπαθούν πάραπολύ να σε πείσουν ότι δεν προσπαθούν καθόλου να φανεί πόσο εύκολα εύκολο μπορεί τελικά να είναι. οι λόγοι για τους οποίους θεωρώ και τις δυο εμφανίσεις εξαιρετικά αποτυχημένες, μεταξύ άλλων, είναι ότι ο βαθμός της απλότητας είναι αντιστρόφως ανάλογος της προσπάθειας, των ωρών και της ατελείωτης ακαταστασίας στο εφηβικό δωμάτιο ακριβώς για να επιτευχθεί όλο αυτό *κουνάει χέρι όπως ΑφροΑμερικάνα biatch ονόματι Channel στο Bronx*.

ΚΑΙ duckface ΚΑΙ πόζα σταυρωμένα πόδια-τρυφερή ελαφίνα. ε όχι χρυσή μου, αυτό πάει πολύ. 
για το κορίτσι στα αριστερά πραγματικά αν δεν ήξερα την πηγή των φωτογραφιών τότε θα νόμιζα ότι είναι ένας διαγωνισμός του Stradivarius για την Ελληνίδα fashion blogger του τριμήνου η οποία θα κερδίσει μια δωροεπιταγή των 19.99€ και ένα στίκερ "I [heart] Stradivarius" για να το βάλει στο blog της. πάνω δεξιά. κοντά στο προφίλ της, εκεί που περιγράφει ότι είναι φοιτήτρια λογιστικής αλλά η μόδα είναι το πάθος της και από μικ..... ΖΖΖ zzzz ΖΖΖΖΖΖ

πως βρέθηκα εδώ, ποια είμαι, τι δουλειά κάνω και κυρίως τι μου συμβαίνει πραγματικά, να ρε παιδιά στον σταυρό που σας κάνω, ιδέαν δεν έχω. 

κλείνοντας, θα ήθελα να τονίσω ότι αυτή η κοπέλα είναι από τις πιο γνωστές fashion blogger ανά τον κόσμο, με απίστευτη συμμετοχή στην φετινή εβδομάδα μόδας της NY [παρουσίασε μεταξύ άλλων το show του Marc Jacobs, για σχόλια επ' αυτού εδώ παρακαλώ] και φυσικά είναι front row σε οτιδήποτε γίνεται ενώ εμείς κοιμόμαστε. 
κυριολεκτικά. 
ντάξει πολύ την πάω την Leandra, αλλά μωρή βάλε κάνα κιλό πάνω σου που είσαι σαν το σκιάχτρο από το To Kill a Mockinbird. ήμαρτον.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου