Πέμπτη 20 Μαΐου 2010

free press οπως free willy

διαβάζω τώρα σε μια εφημερίδα απ' αυτές τις free press που κυκλοφορούν ελεύθερες ανάμεσα μας κάθε Πέμπτη και που κατά την ταπεινή μου πάντα άποψη ευθύνονται για όλα αυτά τα μετροσεκσουαλ παυλά ιντι παύλα ερμπαν παύλα μη-χέσω τυπάκια (αγόρια και κορίτσια, ή μόνο αγόρια που θα' θελαν να' ναι κορίτσια, ή μόνο κορίτσια που ντύνονται σαν αγόρια. ποτέ δεν ξέρεις μ' αυτούς τους τύπους) που κυκλοφορούν και αυτοί με την σειρά τους ελεύθεροι και ελεύθερα ανάμεσα μας. αυτοί αυτοί μωρέ που είναι όλοι μαζί ένα παρεάκι, που τους βλέπεις παντού όποτε τολμήσεις να ξεμυτίσεις από το σπίτι σου. αυτούς που δεν τους ξέρεις προσωπικά αλλά που απο κάπου τους ξέρεις και όταν κάτσεις λίγο να το σκεφτείς αναρωτιέσαι από που στο διάβολο τους ξέρεις in the first place (καταραμένο facebook). που κανείς τους δεν ξέρει τι είναι και τι επαγγέλλεται, τι πρεσβεύει και τι καταδικάζει, τι μισεί και τι αγαπάει. όλοι αυτοί που πιστεύουν ότι είναι τελείως κουλ να φοράς ρούχα από την εποχή του παππού μου και γυαλιά από την εποχή της ποτοαπαγόρευσης ή έστω κάτι κάποιας δεκαετίας που το βαφτίζουν vintage (όχι αγάπη μου vintage δεν είναι ένα μπλουζάκι που έχεις αγοράσει από το Zara το '98 και του' χεις κοτσάρει μια καρφίτσα κορδέλα. ξέρεις. ούτε ότι έχει ξεμείνει στο ενδυματολογικό χρονοντούλαπο της ξαδέλφης σου της Βάγιας απο τότε που ο Αλκαίος φόραγε την κόκκινη μπαντάνα στο χέρι. όχι. δεν είναι.). που έχουν όλοι μπλογκς και γράφουν όλοι για το ίδιο πράγμα (guess what...? what what?? μουσική και μόδα φυσικά! τι άλλο?!) και που ο ένας σπονσοράρει το μπλογκ του άλλου στο FB του και στο δικό του μπλογκ προσπαθώντας να κάνει τους 1,345 φίλους του να κάνουν χίλια τριακόσια λαικ από κάτω. όλοι αυτοί που τα αγόρια είναι τύπου δημοσιογράφοι ή DJ's σε ιντι μαγαζιά ή σε ιντι ραδιοφωνικούς σταθμούς και τα κορίτσια είναι στυλίστριες στο ΟΖΟΝ ή φτιάχνουν κοσμήματα. αυτό.
τελικά όλες αυτές οι εφημερίδες μόνο τη φωνή της Αθήνας δεν αντιπροσωπεύουν ή τουλάχιστον ελπίζω να μην το πιστεύουν όλοι αυτοί που τις διαβάζουν γιατί τότε έχουμε πολύ μεγαλύτερο πρόβλημα απ' όσο φαντάζομαι.
αν υποψιαστώ ότι υπάρχουν άνθρωποι που διαβάζουν όλα αυτά και τα ζηλεύουν τότε πραγματικά θα πάω να γίνω παράνομος μετανάστης στο Μεξικό.
τέλος πάντων. διαβάζω λοιπόν στην AV συνέντευξη ενός σεφ που λέει ότι το αγαπημένο του φαΐ είναι: "ceviche λαβράκι με sorbet στρείδι" εκτός τους ότι σε μια πρόταση τεσσάρων λέξεων η δύο μου είναι παντελώς άγνωστες, δεν μπορώ να μην απορήσω ΠΟΥ ΖΟΥΝ ΟΛΟΙ ΑΥΤΟΙ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ????? οκ δεν λέω ο συγκεκριμένος είναι σεφ και ίσως να έχει δικαίωμα σε μια πιο γκουρμέ άποψη για το όλο θέμα, αλλά εγώ το βρίσκω λίγο προκλητικό να δημοσιεύεις κάτι τέτοιο μέρες που είναι. δεν ξέρω, άποψη μου.
βρίσκομαι σε κατάσταση υστερίας. σιωπηλής υστερίας μιας και είμαι στο γραφείο, αλλά από μέσα μου βράζω. χτες το απόγευμα πήγα βόλτα στο Κολωνάκι. καθίσαμε και παραγγείλαμε μια πίτσα που έκανε 13,5 ευρώ μια πίτσα έτσι, σε ένα μέρος που στο φινάλε δεν ήταν καν εστιατόριο αλλά μπαρ. το χειρότερο απ' όλα όμως ήταν ότι στον κατάλογο ΟΛΕΣ οι τιμές ήταν διορθωμένες (με στυλό) και μάλιστα προς τα πάνω. όλοι δε γύρω μας, ήταν στην απόλυτη κοσμάρα τους, λες και δεν συμβαίνει τίποτα εκεί έξω, λες και δεν υπάρχει καμία οικονομική ή κοινωνική κρίση, λες και δεν υπάρχει κανένας απολυμένος στο διπλανό τους τραπέζι, λες και δεν υπάρχει κανένα πρεζάκι που να πεθαίνει δυο στενά πιο κάτω. τίποτα. σε κατάσταση πλήρους καταστολής χαζεύανε τις βιτρίνες, χαζεύανε τους περαστικούς, πίνανε τον καφέ τους που κόστιζε το λιγότερο 5 ευρώ, παρκάρανε τα τεράστια αμάξια τους πάνω στα ανύπαρκτα πεζοδρόμια, κρατάγανε τα ξανθά και κολαρισμένα παιδάκια τους από το χέρι. ένιωθα λες και βρισκόμουν στο στεπφορντ.
που ζουν όλοι αυτοί οι άνθρωποι που γράφουν αυτά τα τέρατα στις εφημερίδες τους για τα πιο κουλ εστιατόρια και τις πιο κουλ συνταγές για λαβράκι?
που ζουν όλοι αυτοί οι άνθρωποι που συνεχίζουν να πηγαίνουν για καφέ στο Κολωνάκι ή στο κάθε Κολωνάκι, που συνεχίζουν να πληρώνουν τον καφέ τους 5 ευρώ, που συνεχίζουν να ντύνουν τα παιδιά τους ασορτί με τον λοβοτομημένο εαυτό τους.
ΠΟΥ αλλά κυριώς ΠΩΣ ζουν όλοι αυτοί...

1 σχόλιο: