ότι θα έβρισκα και χρόνο να γράψω σήμερα, αυτό πια είναι απ τ' άγραφα. για το σημερινό "πρωινό"-στις 12- ξύπνημα έχω προετοιμάσει τον κωνσταντίνο σαράντα μέρες. χθες το βράδυ σε μια τελευταία και απελπισμένη προσπάθεια τον έβαλα να μου ορκιστεί ότι δεν θα με μανουριάσει αύριο όταν θα ξεκινάω να τον ξυπνάω, και πως θα προσπαθήσει να μην μου χαλάσει την διάθεση και να μην με κάνει να αργήσω να πάω να πάρω τα κορίτσια από το γραφείο. τον τελευταίο στόχο, τα κορίτσια από το γραφείο, μάλλον θα τον πιάσουμε, αλλά και αυτό πάλι δεν είναι και πολύ σίγουρο. στους υπόλοιπους αποτύχαμε παταγωδώς. ξύπνησε τελικά, αλλά μέχρι να ξυπνήσει άκουσα όλο το πάτερ ημών από την ανάποδη και σαρανταδύο άλλα καντήλια, έτσι για να πάει καλά η μέρα. νομίζω αν ήταν άλλη στην θέση μου ή που θα νοσηλευόταν σε ψυχιατρική κλινική ή που θα τον είχε απλά στείλει αποκεί που' ρθε.
ΑΛΛΑ στην περίπτωση μας συμβαίνει κάτι μοναδικό: είμαστε ολόιδιοι.
όποτε όσες φορές ξενερώνω με την συμπεριφορά του, στην ουσία ξενερώνω με την δική μου και το πως φαίνομαι εγώ στους άλλους όταν συμπεριφέρομαι σαν τρελή. δωρεάν ψυχοθεραπεία εν ολίγοις.
χθες κάναμε τέτοια γέλια με την λυδία, γιατί της περιέγραφα το σκηνικό που μου είχε κάνει ο κωνσταντίνος πριν από κάτι μέρες, όπου έξαλλος καθώς ήταν στο mall για χίλιους λόγους, μεταξύ άλλων και ότι είχε χάσει το αμάξι του στο δαιδαλώδες πάρκινγκ, με πήρε τηλέφωνο να με βρίσει γιατί το μηχάνημα πληρωμής του πάρκινγκ δεν έπαιρνε 20λεπτα. η λυδία σταυροκοπήθηκε τρις φορές που όπως είπε έχουμε βρει ο ένας τον άλλον και δεν τριγυρνάμε ελεύθεροι κάπου εκεί έξω, και φυσικά έπεσε μέσα στους λόγους που εγώ μπορεί να συμπεριφέρομαι με την αντίστοιχη τρέλα σ' αυτόν: επειδή κάποια πρώην του από το γυμνάσιο πιθανών να αναπνέει ακόμα. ναι τις θέλω όλες νεκρές. αυτό ακριβώς είναι το concept.
ευτυχώς που έχει σταματήσει να διαβάζει το μπλογκ μου (ωραία υποστήριξη) γιατί αλλιώς θα με έβριζε που τα γράφω αυτά. αν και πιστεύω κάπου μέσα του θα του άρεσε κιόλας που τον κάνω και θέμα μου.
καλά τις τύψεις που έχω δεν θα τις συζητήσω. χθες πήγαμε σινεμά (λεπτομέρειες για το τι είδαμε και πως ήτανε θα γράψω δίπλα στο "είδα, διάβασα, άκουσα") και έφαγα μισό κουβά ποπ κορν εκστασιασμένη. άσε που ήταν τίγκα στο αλάτι και μετά ένιωθα το στόμα μου να είναι σαν τον πάτο του ωκεανού. αλλά ήταν τα ρημάδια υπέροχα.
λοιπόν αυτά. α! σχετικά με το προηγούμενο ποστ και την αναζήτηση του "είμαι γάιδαρος, παρκάρω όπου θέλω" η αγαπημένη μου φίλη stelluna (με το πιο συγκλονιστικό μπλογκ εγκυμοσύνης) μου έστειλε μειλ από που μπορούμε να προμηθευτούμε τα μαγικά αυτά αυτοκόλλητα. εδώ!
καλά κολλήματα σε όλους!
πάμε για την πρώτη μας βουτιά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου