Κυριακή 11 Ιουλίου 2010

αυτο το καλοκαιρι

προσπαθώ να κανονίσω τις διακοπές μας.
και μετά ο κέρσορας απλά αναβοσβήνει στην σελίδα γιατί αυτή η πρόταση και ότι συνεπάγεται αυτής χάνονται στον χωροχρόνο για πάντα.
ας εξετάσουμε τα δεδομένα από την αρχή: τρις βδομάδες διακοπές, που ξεκινάνε από την παρασκευή 6 αυγούστου και τελειώνουν την δευτέρα στις 30.
όπου δευτέρα θα πρέπει να βρίσκομαι στο γραφείο μου, μαυρισμένη, ξεκουρασμένη, ανανεωμένη και με σαρανταπέντε διαφορετικές ιστορίες για το πως πέρασα στις διακοπές μου.
αυτό και μόνο μπορεί να με κάνει να πάθω κρίση πανικού από τώρα, και να αποφασίσω τελικά να μην πάω πουθενά διακοπές (NOT). σκέφτομαι ότι είναι τέτοιο το άγχος να περάσεις καλά τις τρις ή όσες εβδομάδες σου αναλογούν που περιμένεις ΟΛΟΚΛΗΡΟ τον χρόνο για να ξεκουραστείς και να ηρεμήσεις, που αν μια μέρα από το πρόγραμμα μου μου βγει λάθος ή αν μια μέρα από τις διακοπές δεν πάω για μπάνιο ή αν μια μέρα από τις διακοπές αρρωστήσω ή ξεμείνω στην αθήνα παραπάνω απ' όσο πρέπει (αλήθεια πόσο είναι αυτό?), θα είναι ο χειρότερος οιωνός για τον χειμώνα που θα τις ακολουθήσει.
με φοβερό άγχος και ήδη πονοκέφαλο προσπαθώ να βάλω τις λεπτομέρειες σε τάξη. ποτέ δεν ήμουν ιδιαίτερα καλή στα κανονίσματα γιατί βαριέμαι αφόρητα τις λεπτομέρειες. αυτά που εγώ θεωρώ λεπτομέρειες όμως είναι και τα πιο βασικά στοιχεία που πρέπει να κανονίσεις a propo για να περάσεις στην πραγματικότητα καλά. όπως ας πούμε πόση ώρα μπορεί να σου πάρει να πας από το ένα νησί στο άλλο "ένα μισαωράκι είναι μωρέ σιγά το πράγμα" και καταλήγει να είναι τέσσερις ώρες με δύο αλλαγές πλοίων ή πόσο δύσκολο μπορεί να είναι να βρεις δωμάτιο τον 15αύγουστο γιατί "έλα μωρέ σιγά μην δεν βρούμε! πόσο κόσμο να έχει πια" και το νησί να χτυπάει ρεκόρ τουρισμού.
τέλος πάντων. το βάρος και το άγχος για όλα αυτά φέτος διπλασιάζεται, γιατί αυτό το καλοκαίρι θα κανονίσουμε για πρώτη φορά κοινές διακοπές με τον κωνσταντίνο. μόνοι μας. πέρσι μια χαρά την είχαμε παλέψει γιατί φεύγαμε τα σαββατοκύριακα που πριν προλάβουν να αρχίσουν τελειώνανε και κάναμε και πέντε μέρες με παρέα στην λευκάδα.
φέτος όμως, έχουμε να φτιάξουμε κανονικό πρόγραμμα για δυο άτομα, για δυο ολόκληρες εβδομάδες, μόνοι μας, χωρίς κανείς μας να έχει κάνει αυτό το "πάω διακοπές με γκόμενο/γκόμενα μόνο" ποτέ ξανά και να πρέπει να το οργανώσουμε ολόκληρο από την αρχή. όποιος το διαβάζει αυτό και μας ξέρει θα πρέπει να κλαίει από τα γέλια για το πόσο ακατόρθωτο θα είναι όλο αυτό το εγχείρημα. άλλο ένα άγχος.
στην ουσία βέβαια το μόνο πρόβλημα στις "πάμε μόνοι μας" διακοπές για μένα θα είναι ότι εγώ θα θέλω να ξυπνάω από τις δέκα το πρωί, να πηγαίνω στους αρχαιολογικούς χώρους ή στο κέντρο της πόλης μια βόλτα, μετά να κάθομαι κάπου για πρωινό και στις δώδεκα να ξεκινάω για παραλία ή έστω, σκέτο στις δώδεκα να ξεκινάω για παραλία και του κωνσταντίνου ότι θα θέλει να κοιμάται μέχρι τις τρις, μετά να πηγαίνει παραλία και το βράδυ να βγει για ποτό. όπως ακριβώς δηλαδή συμβαίνει και στην αθηναϊκή μας πραγματικότητα.
όλα αυτά βέβαια είναι λεπτομέρειες μπροστά στο ότι ο 15αύγουστος φέτος πέφτει κυριακή και μου χαλάει όλα μου τα πλάνα. δηλαδή, ότι την δευτέρα 9 αυγούστου φεύγουμε για λευκάδα. το πιο τέλειο νησί για ανοργάνωτους ανθρώπους σαν και μας γιατί απλά πας με το αμαξάκι σου, κύριος, χωρίς εισιτήρια και ακτοπλοϊκά, χωρίς κανονίσματα και έξτρα έξοδα, για κάμπινγκ που είναι η τέλεια διαμονή για ανοργάνωτους ανθρώπους σαν και μας μιας και δεν χρειάζεται να κάνεις καμία κράτηση δέκα μήνες πριν για να καταλήξεις να μένεις σε ένα δωμάτιο 1χ1 μαζί με κατσαρίδες. μέχρι εδώ καλά ακριβώς γιατί δεν έχει χρειαστεί να κανονίσουμε τίποτα. είναι η τρίτη φορά που πηγαίνουμε και έτσι λύνεται και το πρόβλημα του "που να πάω-τι να κάνω" και εκτός απ' όλα αυτά, η λευκάδα είναι συγκλονιστικό νησί.
το κανόνισμα όμως ξεκινάει μετά τις πέντε (έξι? εφτά? τέσσερις? δέκα?) φανταστικές μέρες στην λευκάδα που θέλουμε να πάμε κεφαλλονιά. ένα γιγαντιαίο νησί στο οποίο δεν έχει ξαναπάει κανείς μας ποτέ.
πρόβλημα νούμερο ένα: για πότε να κλείσουμε ημερομηνίες αφού δεν ξέρουμε πόσο θέλουμε να κάτσουμε λευκάδα?
πρόβλημα νούμερο δύο: έστω ότι καθόμαστε λευκάδα από δευτέρα μέχρι σάββατο, θα ξεκινήσουμε παραμονή 15αύγουστου για το νέο νησί που θα επικρατεί ο απόλυτος πανικός παντού?
πρόβλημα νούμερο τρία: θα την παλέψουμε τελικά στην κεφαλλονιά ή θα μας φαν οι δρόμοι και τα πήγαινέλα στις παραλίες?
πρόβλημα νούμερο τέσσερα: αν είναι να πληρώσουμε σε βενζίνες τα εισιτήρια μας για new york τότε γιατί δεν πάμε new york να τελειώνουμε?
πρόβλημα νούμερο πέντε: θα γυρίσω τελικά στις 30 αυγούστου στο γραφείο ξεκουρασμένη, μαυρισμένη και ανανεωμένη με σαρανταπέντε διαφορετικές ιστορίες?
πρόβλημα νούμερο έξι: θα περάσουμε τελικά καλά ή θα σφαχτούμε με τον κωνσταντίνο και δεν θα καταφέρουμε να προγραμματίσουμε ούτε μισό μπάνιο?
μήπως να περιμένω καλύτερα τα χριστούγεννα για να ξεκουραστώ, ανανεωθώ, μαυρίσω (γιατί όχι?) και γυρίσω με σαρανταπέντε διαφορετικές ιστορίες?
αλλά τζάμπα η δίαιτα ρε γαμώτο...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου