Παρασκευή 23 Ιουλίου 2010

no smoking please

μα πάει αυτή η ριμάδα η κοινωνία να ορθοποδήσει κάπως, να γίνει μια αλλαγή, προσπαθεί η ριμάδα η κυβέρνηση να μας κάνει να σκεφτούμε πως θα ήταν να ζούσαμε σε ένα πιο πολιτισμένο περιβάλλον, και ο έλληνας εκεί στο στανιό, στο εμπόδιο, την απεργία και στην αντίδραση. γιατί ρε γαμώτο? πραγματικά δεν μπορώ να καταλάβω αν είναι πια κομμάτι του (παλιό)χαρακτήρα μας και μας έχει αποτυπωθεί από γενιά σε γενιά στο DNA η απειθαρχία και δεν μπορούμε να λειτουργήσουμε χωρίς αυτή?
οι μέρες για την απαγόρευση του καπνίσματος, 1η σεπτεμβρίου για όσους ζουν στο φεγγάρι και δεν το έχουν πάρει χαμπάρι, είναι μετρημένες.
η υποδοχή που έχει από τον τύπο όμως είναι πραγματικά τραγική, αν όχι αστεία. δεν έχω διαβάσει ούτε μισό άρθρο σε κανένα περιοδικό/εφημερίδα (free, ξεfree τρομάρα τους) που να υποστηρίζει αυτό το νομοσχέδιο και είναι πραγματικά ντροπή πια μετά από τόσο καιρό, και μετά από την πρώτη και ουσιαστικά αποτυχημένη προσπάθεια, να μην βρίσκεται ένας άνθρωπος να το βλέπει θετικά. όλοι το αντιμετωπίζουν με απίστευτη δυσπιστία, όλοι υποθέτουν και προκαταβάλλουν τον αναγνώστη ότι σιγά μην λειτουργήσει και εφαρμοστεί το μέτρο, με αποτέλεσμα ακόμα και όσοι, ουτοπιστές πια, πιστεύουν ότι μπορεί και να εφαρμοστεί κάπου, κάπως, κάποτε, να είναι πλέον σίγουροι ότι δεν πρόκειται να εφαρμοστεί ποτέ. όλη αυτή η απαισιοδοξία και η εκ των προτέρων αποδοχή ότι δεν πρόκειται να συμβεί καταδικάζουν αυτόματα όσους θέλουν τουλάχιστον να το προσπαθήσουν, καταστηματάρχες και πελάτες είναι στην ίδια κατηγορία, να νιώθουν εντελώς μαλάκες που θα τολμήσουν να πάνε κόντρα στο ρεύμα, με τους μεν να φοβούνται ότι θα χάσουν πολύτιμους πελάτες και τους δε να πιστεύουν ότι δεν ζήσουν ποτέ την μέρα που θα γυρίσουν σπίτι τους μετά από βραδινή έξοδο και τα ρούχα/μαλλιά/βρακί/τσάντα δεν θα μυρίζουν σαν τασάκι.
όλοι οι ιδιοκτήτες μπαρ και νυχτερινών κέντρων κοντεύουν να καταντήσουν χειρότεροι και από τους απεργούς του ΠΑΜΕ. βγαίνουν όλοι και δηλώνουν ευθαρσώς ότι όχι μόνο δεν πρόκειται να συμμορφωθούν στον καινούργιο νόμο, αλλά αναφέρουν και τα αντίστοιχα ευρωπαϊκά παραδείγματα που τους συμφέρουν, την γαλλία και την ισπανία, χώρες που κοντεύουν να φτάσουν τα δικά μας τα χάλια και που ομολογουμένως η απαγόρευση του καπνίσματος δεν πέτυχε και πολύ, αδιαφορώντας επιδεικτικά για τα παραδείγματα της αγγλίας και της ιρλανδίας, από τις πρώτες χώρες που εφαρμόστηκε η απαγόρευση του καπνίσματος με απόλυτη επιτυχία από τα πρώτα 24ώρα (ήμουν εκεί ξημερώματα 1ης ιουλίου και καπνίστρια) με τα μαγαζιά να μην έχουν επηρεαστεί καθόλου από αυτό και να εξακολουθούν να είναι γεμάτα από χαρούμενους πελάτες.
αλλά φυσικά σιγά μην καταδεχθεί ο ελληνάρας να σηκώσει την φαρδιά κωλάρα του από την καρέκλα, να βγει έξω από το μαγαζί στο κρύο και στ' αγιάζι ή στην κουφόβραση και στον καύσωνα για να καπνίσει το τσιγάρο του. αν ήταν δυνατόν να στάζει και την στάχτη του πάνω σου αντί να τεντωθεί για το τασάκι, θα το έκανε.
φέτος το καλοκαίρι έχω προετοιμαστεί για τρελές μάχες στην παραλία με όλους του κανίβαλους που "σβήνουν" τα τσιγάρα τους στην άμμο, φυσικά το σβήνουν είναι σε εισαγωγικά γιατί στην ουσία δεν σβήνεις το τσιγάρο σου με αυτόν τον τρόπο, απλά το θάβεις στην άμμο και χέστηκες.
θέλω μέσα από αυτό το κείμενο, αλλά και από το blog μου να υποστηρίξω ανοιχτά την πρωτοβουλία της μπύρας AMSTEL που φέτος για 3ο καλοκαίρι στη σειρά θα βρίσκεται στις πιο πολυσύχναστες παραλίες από την κρήτη μέχρι την χαλκιδική, και θα δίνει δωρεάν παγωμένες μπύρες σε όσους μαζεύουν γόπες και σκουπίδια στα ειδικά τασάκια ή ο κάθε ένας στις δικές τους συσκευασίες. ας όψεται ο αλκοολισμός αν είναι να συμβάλλει κάπως στο περιβάλλον.
για άλλη μια χρόνια διαβάζω τα αφιερώματα για τις καλοκαιρινές διακοπές που αφορούν και το ελεύθερο camping. όλοι αυτοί που τα γράφουν δικαιολογημένα νιώθουν την ανάγκη να κάνουν ειδικά αφιερώματα (στα αφιερώματα) για να τονίσουν ότι στα μέρη όπου το ελεύθερο camping επιτρέπεται (επίσημα ή ανεπίσημα), στην πραγματικότητα δεν μας ανήκουν, και άρα όχι μόνο δεν μπορούμε να τα κάνουμε ότι θέλουμε, αλλά πρέπει να φροντίζουμε για την διατήρησή τους και να τα αφήνουμε ει δυνατόν σε καλύτερη κατάσταση απ' αυτή που τα βρήκαμε. για άλλη μια φορά πρέπει να γίνεται ειδική μνεία στα αυτονόητα. σιγά μην ασχοληθεί ο ελληνάρας να μαζέψει το πλαστικό μπουκάλι που έχει ποτίσει το μούλικο του, σιγά μην ασχοληθεί να μαζέψει το αλουμινόχαρτο που έχει τυλίξει τον κεφτέ του και σιγά μην ασχοληθεί να μαζέψει τα αποτσίγαρα που έχει θάψει στην άμμο.
ούτε που τον ενδιαφέρει. στην ίδια λογική, δεν τον ενδιαφέρει ούτε η διπλανή παρέα, αλλά και ολόκληρη η παραλία όταν παρκάρει το αγροτικό του μεσούσης της παραλίας, από το οποίο βγαίνει σε τρελά ντεσιμπέλ ο μπλακ μαν. και μετά φταίνε οι μόνιμοι κάτοικοι και οι τοπικές αρχές που δεν επιτρέπουν, έως και κυνηγάνε, το ελεύθερο camping και τους κατασκηνωτές.
φυσικά αυτό επηρεάζει και όλους τους άλλους που κατασκηνώνουν σε απόλυτη αρμονία και με απόλυτο σεβασμό προς τη φύση, αλλά οι περισσότεροι από αυτούς που μάχονται για τα θαμμένα αποτσίγαρα στην άμμο, τα ελεύθερα camping και τα δικαιώματα της μάνας γης, είναι οι ίδιοι που τάσσονται υπέρ όλων των ιδιοκτητών που λένε ότι θα σταματήσουν να πληρώνουν το ΦΠΑ και θα κλείσουν τα μαγαζιά τους εις ένδειξη διαμαρτυρίας για την καθολική απαγόρευση του καπνίσματος και φυσικά είναι και υπέρμαχοι του καπνίσματος, στους κλειστούς αλλά και σε όλους χώρους.
να ζήσει η πλατεία καρύτση με τα ωραία της.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου